فناوری ضد پیری باعث می شود سلول های پوست به مدت 30 سال کار کنند
فناوری ضد پیری باعث می شود سلول های پوست به مدت 30 سال کار کنند
سلولهای پوست در معرض مولکولهایی قرار گرفتهاند که رشد آنها را منعکس میکنند، اما همچنان عملکرد خود را حفظ میکنند و نوعی سلول بنیادی ایجاد میکنند که عملکرد اصلی خود را در بدن حفظ میکند.
سلامتی
8 آوریل 2022
محققان روشی ابداع کردهاند که میتواند ساعت بیولوژیکی سلولهای پوست را تا 30 سال به عقب برگرداند و سلولهای بنیادی را از سلولهای بالغ ایجاد کند که میتواند برای درمان بیماریهای پوستی در آینده مورد استفاده قرار گیرد.
در سال 2007، شینیا یاماناکا از دانشگاه کیوتو در ژاپن، فناوری ای را توسعه داد که می تواند سلول های پوست بالغ را با معرفی چهار مولکول تخصصی به نام “فاکتورهای یاماناکا” به سلول های بنیادی تبدیل کند که منعکس کننده رشد سلول ها هستند. حدود 50 روز قرار گرفتن در معرض این مولکولها طول میکشد تا سلولهای طبیعی را دوباره به سلولهای بنیادی پرتوان القایی (iPSCs) برنامهریزی کنید.
دیلجیت گیل از مؤسسه پابراهام در کمبریج بریتانیا میگوید: «وقتی به یک iPSC تبدیل میشوید، نوع و عملکرد سلول اصلی را از دست میدهید.
گیل و همکارانش فناوری ابداع کردهاند که از عوامل یاماناکا برای بازسازی سلولهای پوست بدون از دست دادن عملکرد قبلیشان استفاده میکند.
محققان نمونههای سلولی پوست را از سه اهداکننده انسان با میانگین سنی حدود 50 سال جمعآوری کردند و سپس آنها را به مدت 13 روز در معرض عوامل یاماناکا قرار دادند تا تا حدی سلولها را ضد پیری کنند. سپس فاکتورهای یاماناکا را حذف کردند و اجازه دادند سلول ها رشد کنند.
با افزایش سن، DNA ما با مواد شیمیایی مشخص می شود، بنابراین پیگیری این نشانگرها می تواند به ما در تعیین سن بدن کمک کند. این به عنوان ساعت اپی ژنتیک ما شناخته می شود. با گذشت زمان، برخی از ژن های ما روشن یا خاموش می شوند و مجموعه ای از این ژن ها به عنوان رونوشت شناخته می شوند.
گیل و تیمش دریافتند که ساعت اپی ژنتیک و پروفایل های رونویسی سلول های نیمه برنامه ریزی شده با سلول های پوستی متعلق به افراد کمتر از 30 سال مطابقت دارد.
سلولهای بازسازیشده نیز مانند سلولهای جوانتر عمل میکنند و کلاژن بیشتری نسبت به سلولهایی که تحت برنامهریزی مجدد قرار نگرفتهاند، تولید میکنند. و هنگامی که روی یک زخم مصنوعی قرار میگیرند، سلولهایی که دوباره برنامهریزی شدهاند تا شکاف را ببندند، بسیار سریعتر از سلولهای قدیمی حرکت میکنند.
ولف ریک، عضو تیم، که در مؤسسه پابراهام نیز کار میکند، میگوید: «در مورد افراد جوان، اگر خود را برش دهید، بهبودی زخم سریعتر طول میکشد، در حالی که بهبودی بیشتر طول میکشد». “این بسیار هیجان انگیز است – نه تنها خوانش های مولکولی جوان تر هستند، بلکه سلول نیز مانند یک سلول جوان عمل می کند.”
ریک میگوید پیشرفت بزرگ در این مطالعه این است که ما اکنون قادریم سلولها را بدون تغییر هویت یا عملکرد آنها بهطور قابل توجهی بازسازی کنیم. در مطالعات قبلی، شما در نهایت با یک سلول بنیادی مواجه میشوید که برای درمان آن چیزی نیست که میخواهید.»
این تکنیک ممکن است روزی در درمان بیماری های پوستی مانند سوختگی و زخم مفید باشد. گیل میگوید یک مزیت اضافه نیز وجود دارد که سلولها توسط بدن فرد دفع نمیشوند، زیرا سلولهای خودشان خواهند بود.
گیل میگوید: «تاکنون، ما این فناوری را فقط در سلولهای پوست آزمایش کردهایم. ما هیجانزده هستیم که ببینیم آیا میتوانیم آن را در سایر انواع سلولها ترجمه کنیم یا خیر».
مرجع مجله: eLifeDOI: 10.7554 / eLife.71624