بوآها برای جلوگیری از خفگی هنگام کشتن طعمه، دنده ها را حرکت می دهند

Snake Constrictor روشی را برای کنترل حرکت هوا در ریه های خود با استفاده از دنده های خود در قسمت پایین بدن خود ابداع کرده است تا بتواند در حالی که زندگی را از شکار خود بیرون می کشد نفس بکشد.

توسط کریستا لسته لیزر

انقباض افعی می تواند قسمت های مختلف قفسه سینه را به طور مستقل حرکت دهد، که به آن اجازه می دهد حتی در هنگام له کردن طعمه با استفاده از بدن خود نفس بکشد.

پستانداران، خزندگان و پرندگانی که این مار شکار می‌کند، می‌توانند برای چند دقیقه زنده بمانند زیرا مانع با استفاده از یک سوم بالایی بدنش زندگی را از آنها بیرون می‌کند. اما این قسمت از بدن او دارای ریه نیز است، بنابراین در نگاه اول ممکن است نشان دهد که این مارها در هنگام کشتن طعمه خطر خفگی خود را دارند.

جان کابانو از دانشگاه براون، رود آیلند، و همکارانش متوجه شدند که چگونه مارها سازگار هستند. کابانو می گوید که آنها با چرخاندن انتخابی دنده ها به دور از بدن، هوا را به داخل ریه های باریک خود می کشند.

او می‌گوید: «به نظر می‌رسد که آن‌ها کنترل بسیار خوبی بر روی قسمتی از بدن خود دارند که از آن تهویه می‌کنند. این توضیح می دهد که چگونه آنها از قفسه سینه برای کشتن یک قفسه سینه دیگر استفاده می کنند، اما خودشان خوب هستند. “

مارها فاقد غشا هستند، به این معنی که برای دم و بازدم باید دنده های خود را حرکت دهند. کاپانو می‌گوید در حالی که ریه‌های آن‌ها بسیار دراز است و فراتر از ناحیه‌ای از بدن که برای انقباض استفاده می‌شود گسترش می‌یابد، قسمت پایینی ریه‌ها «کاملاً شبیه یک بادکنک» است و در واقع نمی‌تواند نفس بکشد.

مانند بسیاری از زیست شناسان، کابانو و همکارانش تعجب کردند که آیا این ناحیه به اصطلاح ریوی نقشی در کمک به بوآها برای تنفس در طول فرآیند نسبتا طولانی سیستول ایفا می کند. آنها کاف فشار خون انسان را بر روی قسمت های مختلف سه ماده منقبض کننده بوآ قرار دادند.تنگه افعی) و حرکت بدن هر کدام را در حین خش خش – که نیاز به تنفس عمیق دارد – یادداشت کنید.

ویدئوهای اشعه ایکس نشان داد که وقتی قسمتی از دنده ها توسط کاف منقبض می شود، مارها دنده های دیگر را به جای دیگری از بدن حرکت می دهند تا جبران کنند. به طور خاص، زمانی که کاف ناحیه بالای ریه های بالایی را می پوشاند، مارها شروع به حرکت دنده ها در اطراف ناحیه ریه کیستیک می کنند. کابانو می گوید وقتی دنده های بالایی بسته نشدند، دنده های ناحیه کیستیک ثابت می ماندند.

کاپانو می گوید، محققان متوجه شدند که وقتی ناحیه بالایی ریه باریک می شود، مارها از این دنده های پایینی برای باد کردن و تخلیه ناحیه ریه کیستیک استفاده می کنند. این کار هوا را از طریق ناحیه بالایی ریه می کشد، جایی که می تواند اکسیژن را با دی اکسید کربن مبادله کند تا تنفس واقعی ادامه یابد.

او می افزاید که این فعالیت یک انتخاب “عمدی” توسط مارها بوده است. استفاده از تکنیکی برای مطالعه فعالیت عضلانی نشان داد که بوآها می توانند ماهیچه های دنده ای را که باید حرکت کنند کنترل کنند.

کاپانو می‌گوید: «این مارها می‌توانند هر زمان که بخواهند زیرمجموعه دنده‌هایی را که برای تهویه استفاده می‌کنند، با احتیاط تغییر دهند. این به این معنی است که دو ست دنده بدوید، هیچ چیزی ندوید، یا یک ست دیگر را از پشت بدوید و سپس بلافاصله به سمت جلو بدوید.

مرجع مجله: مجله زیست شناسی تجربیDOI: 10.1242 / jeb.243119

اشتراک در Wild Wild Life، خبرنامه ماهانه رایگان ما که تنوع و علم حیوانات، گیاهان و دیگر ساکنان عجیب و غریب و شگفت انگیز زمین را جشن می گیرد.