بررسی سازمانی: اقتباس تلویزیونی ایزاک آسیموف یک کار تخیلی است

توسط کلر ویلسون

اگر بتوانیم آینده را پیش بینی کنیم چه اتفاقی می افتد؟ نه با استفاده از نوعی جادو یا بصیرت ، بلکه با استفاده از قوانین شاخه جدید علم.

این فرض پشت آن است شرکت، پروژه، مجموعه جدیدی در Apple TV+ بر اساس مجموعه کتابهای غول علمی تخیلی آمریکایی ایزاک آسیموف ، که در 12000 سال آینده تنظیم می شود.

در بدو تأسیس ، علم پیش بینی با توسعه زمینه ای به نام تاریخ روانشناسی به واقعیت تبدیل شد. این ابزار با استفاده از ابزارهای علمی – ریاضیات ، معادلات و داده های جمع آوری شده در مورد شرایط فعلی – پیش بینی هایی را در مورد محتمل ترین روند رویدادهای جهان انجام می دهد.

البته علم محدودیت هایی دارد – به عنوان مثال نمی تواند اقدامات افراد را پیش بینی کند. اما با داده های اولیه کافی ، می تواند احتمال وقایع مانند جنگ ، قیام و قحطی را پیش بینی کند.

در قسمت اول ، ما شاهد فناوری هستیم که تحت هدایت توسعه دهنده نابغه آن ، هری سلدون ، در نقطه ای بسیار حساس برای همه به ثمر می نشیند.

کل کهکشان راه شیری به عنوان یک امپراتوری واحد از سیاره در هسته کهکشانی خود ، ترانتور ، متحد می شود ، که به نظر می رسد اوج توسعه فناوری و فرهنگی است. اما همانطور که امپراتوری های تاریخی در جهان واقعی درست قبل از سقوط غیرقابل توقف به نظر می رسیدند ، امپراتوری کهکشانی هم اکنون بذرهای تخریب خود را در خود داشت.

https://www.youtube.com/watch؟v=X4QYV5GTz7c

این کهکشان توسط یک امپراتور فاسد اداره می شود که پارانویای او هنگام برخورد با سیارات سرکش در مناطق بیرونی امپراتوری منجر به تصمیمات نادرست می شود. او قدرت خود را از دست نخواهد داد ، زیرا مجموعه ای از کلون های خاص خود را ایجاد کرده است تا به ترتیب با پیشرفت و مرگ هر بدن فرمانروایی کند.

سلدون با استفاده از تاریخ روانشناسی می بیند که همه اینها با فروپاشی تمدن پایان می یابد ، اما تنها افرادی که او را باور دارند ، چند ریاضیدان دیگر هستند که زبان او را درک می کنند.

خوشبختانه ، دانش او به سلدون اجازه می دهد تا رویدادها را به منظور ارسال مهاجران به مستعمره جدید – بنیاد عنوان – در سیاره ای بایر و نادیده گرفته شده در دورترین گوشه کهکشان ، دستکاری کند. هدف ایجاد مخزنی از دانش و فناوری است که در قرون بعدی جنگ و بربریت بین کهکشانی جان سالم به در خواهد برد.

به عنوان یکی از طرفداران متعهد Asimov ، خوشحال شدم که فهمیدم کتابهای بنیاد بالاخره پس از تلاش های متعدد لغو شده با موفقیت برای نمایش تنظیم شده اند. در قسمت هایی که تا به حال دیده ام ، به نظر می رسد که داستان جالب ترین ایده های او را بدون تمرکز زیاد بر طرح اصلی ، تقلید می کند.

شاید برای بهترین ها ، حتی زمانی که در نوجوانی در دهه 80 کتابها را می خواندم ، بسیاری از آثار او من را جنسیت گرا می دانست. در اولین کتاب-که عمدتاً از مجموعه چهار داستان کوتاه نوشته شده در دهه 1940 ساخته شده است-هر شخصیت اصلی مرد است ، و زمانی که زن به نظر می رسد نقشی را ایفا می کند ، توسط برخی از جواهرات بسیار درخشان حواس او را پرت می کند. . تکنولوژی از سوی دیگر ، مجموعه تلویزیونی تقریبا نیمی از شخصیت ها را به عنوان زن بازنویسی کرد ، مانند محافظ سلدون ، گال دورنیک (تصویر). برخلاف جهان آسیموف ، آنها افراد بسیار نزدیکی هستند و فقط اشیاء جنسی تزئینی نیستند.

این مجموعه همچنین به بررسی س questionsالاتی می پردازد که خودم هنگام خواندن کتاب ها برای خود پیدا کردم. آیا با داشتن رایانه های قدرتمند کافی می توان سابقه روانشناسی را امکان پذیر کرد؟ اگر چشم انداز مبهم باشد ، دانستن آینده خوب است یا بد؟ آیا باید اصرار داشته باشیم که رهبران سیاسی ما خواندن و نوشتن بدانند؟

فیلمنامه نویسان شاید در ابتدا می خواستند بینندگان در مورد این مشکل در رابطه با مشکل تغییر اقلیم در جهان واقعی فکر کنند ، اما امروزه اهمیت جدیدی پیدا کرده است ، زمانی که میزان مرگ و میر ناشی از COVID-19 بستگی به تمایل رهبران ما برای “پیروی از” علوم پایه.”

در حالی که منتقدان Apple TV+ در حال حاضر از افشای هر اتفاقی بعد از قسمت 2 منع شده اند ، آنچه می توانم بگویم این است که کار خیالی Asimov سطح تعلیق را به طور مداوم بالا نگه می دارد ، حتی برای کسانی که با طرح اصلی آشنا هستند.

شاید من یک روانشناس نباشم ، اما انتظار دارم طرفداران آسیموف و تازه واردان از این سریال لذت ببرند.