خرگوش ها با یک حمله جدید شبیه میکسوما روبرو هستند – آیا می توانند زنده بمانند؟

پس از بهبودی از یک تهدید ویروسی، خرگوش ها توسط یک بیماری قاتل دوم مشت می شوند – و این جنگجویان محیطی ناشناخته به کمک ما نیاز دارند.

توسط گراهام لوتون

تنها آرزوی آقای MCGREGOR این بود که پیتر و دوستان مزاحمش را از سبزیجات خود دور نگه دارد – به گفته بئاتریکس پاتر، اگر او خوش شانس باشد، از آنها یک پای درست می کنند. در همین حال، آرزوی سرسخت المر فاد شلیک به دشمن اصلی خود باگ بود.

فرهنگ عامه خصومت خاصی را بین انسان ها و خرگوش ها به تصویر می کشد، در حالی که اغلب بر نقش خرگوش ها به عنوان بازماندگان بی شرم تأکید می کند. اما خرگوش ها که قبلاً یک تهدید وجودی بزرگ را در قرن گذشته تجربه کرده بودند، بیماری ویروسی میکسوما، اکنون با یک دشمن وحشتناک دیگر، ویروس بیماری خونریزی دهنده خرگوش یا RHDV روبرو هستند. در همان زمان، ما متوجه شدیم که خرگوش ها فقط یک آفت کشاورزی سریع نیستند، بلکه کلید بسیاری از اکوسیستم های سالم و کارآمد در سراسر جهان هستند. پیپ مونتجوی از آژانس دولتی بریتانیا Natural England می گوید: «خرگوش ها در مشکلات زیادی هستند. آنها به کمک ما نیاز دارند.»

خرگوش اروپایی، Oryctolagus cuniculus، حدود نیم میلیون سال پیش توسعه یافته است. قبل از اینکه در آخرین عصر یخبندان به ایبریا تبدیل شود در سراسر اروپا از جمله جزایر بریتانیا پخش شد. گسترش جهانی آنها در قرن اول قبل از میلاد با رومی ها آغاز شد، که خرگوش ها را برای غذا و خز اهلی کردند و آنها را در گروه قبلی خود پخش کردند.

برخی می گویند رومی ها خرگوش را دوباره به بریتانیا معرفی کردند، برخی دیگر به نورمن ها اشاره می کنند. مسلماً این بریتانیایی ها بودند که آنها را در سال 1859 به استرالیا و در دهه 1860 به نیوزیلند آوردند. یک مستعمره کوچک در ایالات متحده در سال 1875 برای کنترل علف های هرز به سرعت در سراسر آمریکای شمالی گسترش یافت. خرگوش اروپایی در حال حاضر یکی از گسترده ترین گونه های روی زمین در نظر گرفته می شود که در تمام قاره ها به جز قطب جنوب ساکن است.

این تا حدودی به این دلیل است که …