خطای سمی در قلب تلاش برای کاهش آلودگی فلزات سنگین

توسط کالین مونچانین
و ماتیو لیهورو

در سراسر جهان ، حشرات در حال عقب نشینی هستند. استفاده گسترده از سموم دفع آفات ، بیماریهای جدید ، تخریب زیستگاه و تغییرات آب و هوایی در این امر دخیل است. متأسفانه ، ما به طور فزاینده ای متوجه می شویم که تأثیر دیگری از فعالیت های روزانه ما وجود دارد که به همان اندازه مهم است: آلودگی فلزات سنگین.

این مواد در اطراف ما هستند. آنها به طور طبیعی در پوسته زمین یافت می شوند و در سطوح پایین از طریق هوازدگی سنگ و فعالیت های آتشفشانی آزاد می شوند. اما این فعالیت های بشری را تقویت می کند. ما این فلزات را به روش های مختلف آزاد می کنیم ، از گرد و غبار ناشی از ترمز خودرو گرفته تا سوخت های فسیلی برای انرژی و حمل و نقل. همه اینها غلظت ها را بالاتر از حد طبیعی افزایش می دهد. و هنگامی که گرد و غبار معدنی در آنجا ظاهر می شود ، هزاران سال باقی می ماند.

در حالی که برخی از ترکیبات این فلزات برای موجودات زنده ضروری هستند ، بیشتر آنها حتی در غلظت های پایین بسیار سمی هستند. دستورالعمل های بین المللی برای محافظت از ما در برابر چنین آلودگی هایی طراحی شده است ، اما به نظر می رسد آنها آنقدر قوی نیستند که بتوانند همین کار را با حشرات انجام دهند.

در کارهای اخیر خود ، ما ادبیات علمی 45 سال گذشته را بررسی کردیم که بیشترین فلزات را مشاهده می کرد: آرسنیک ، کادمیوم ، جیوه و سرب. از این طریق ، ما توانستیم غلظت این مضر برای بی مهرگان زمینی ، عمدتا حشرات را تعیین کنیم. سپس آن را با حداقل مواد معدنی توصیه شده توسط نهادهای نظارتی بین المللی ، برای غذا ، آب و خاک مقایسه کردیم.

اگرچه مقادیر اینها در محیط زیست باید زیر حد “برای انسان ایمن” باشد ، اما در تقریبا نیمی از مطالعات تحت شرایط طبیعی از این تعداد فراتر رفته است. جای تعجب نیست که مواد معدنی تقریباً در چنین غلاتی بی مهرگان را می کشند. حتی نگران کننده تر ، 90 درصد از مطالعاتی که به بررسی سطح مواد معدنی در محدوده “برای انسان ایمن” می پردازند ، اثرات سوء روی حشرات را گزارش کرده اند.

علاوه بر این ، در حالی که روشن است که آلودگی به این حیوانات آسیب می رساند ، ما فقط تصویری جزئی داریم زیرا مطالعات بر روی گونه های نگهبان مانند پروانه ها و زنبورها متمرکز است ، زیرا به این دلیل از آنها برای ارائه تصور از آسیب احتمالی به مردم استفاده می شود. و به ارگانیسم های ترجیحی در بسیاری از مطالعات آزمایشگاهی مانند کرم میوهبه در حالی که انتظار می رود این گونه ها الگوی وسیعی را منعکس کنند ، آنها تنها بخش کوچکی از تنوع زیستی حشرات را نشان می دهند ، که تا کنون فراوان ترین حیوانات زمینی روی کره زمین هستند. درک عمیق تر برای یافتن بهترین راه حل های ممکن برای کاهش این اثرات ضروری است.

ما باید از همین حالا شروع کنیم ، بنابراین ما خواهان اقدام فوری هستیم. در حالی که چندین طرح محلی برای کاهش انتشار برخی از آلاینده های معدنی خاص و منابع انتشار در 40 سال گذشته کار کرده است ، آلودگی معدنی محیط زیست در سطح جهانی همچنان بالا است. به عنوان مثال ، از بنزین در دهه 1980 ممنوع شد ، اما به دلیل پردازش سنگ معدن و فلزات و استفاده از بنزین هوایی حاوی سرب هنوز در محیط زیست بالا است.

اکنون می توانیم با کاهش شدید استفاده از سوخت های فسیلی ، خودروهای بنزینی و آفت کش های معدنی ، که همگی راه های منطقی برای محافظت از محیط زیست ما هستند ، انتشار فلزات را به طور م reduceثر کاهش دهیم.

سیاستمداران و دانشمندان همچنین باید دستورالعمل های مربوط به سطح ایمن آلودگی معدنی را بازبینی کنند تا گونه های غیر انسانی را در نظر بگیرند. این نوع تغییر در تفکر چند سال پیش برای استفاده گسترده از آفت کش های مضر در کشاورزی فشرده در بسیاری از نقاط جهان محقق شد.

آلودگی به فلز همچنان تهدیدی است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. سهم بالقوه آن در کاهش چشمگیر تنوع زیستی حشرات ، که برخی آن را “insectageddon” می نامند ، در برنامه های حفاظتی اخیر مانند پیشنهاد سیاست پایدارتر کشاورزی مشترک اتحادیه اروپا به رسمیت شناخته نشده است. وقت تغییر آن است.