دیابت: ژل پروتئین می تواند با جلوگیری از رد سلول های پانکراس پیوندی به درمان دیابت نوع 1 کمک کند.

این ژل که همراه با پیوند سلول های پانکراس به میمون های مبتلا به دیابت نوع 1 کاشته شد، پروتئینی را آزاد می کند که سلول های ایمنی بیش فعال را از بین می برد و از رد سلول های پانکراس جلوگیری می کند.

توسط کریستا لسته لیزر

پیوند سلول‌های پانکراس همراه با میکروژل مطلق پروتئین، کنترل دیابت را در میمون‌ها بدون رد سلول‌های پیوندی بهبود بخشید.

افراد مبتلا به دیابت نوع 1 باید برای تنظیم قند خون انسولین تزریق کنند، زیرا سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول های بتا در لوزالمعده حمله می کند که به طور معمول هورمون کاهش دهنده قند خون انسولین را تولید می کنند. پیوند سلول‌های جزایر از اهداکنندگان متوفی می‌تواند افراد مبتلا به دیابت نوع 1 را قادر به تولید انسولین خود کند، اما دریافت‌کنندگان به داروهای سرکوب‌کننده ایمنی مادام‌العمر برای جلوگیری از رد سلولی نیاز دارند. این سیستم ایمنی را سرکوب می کند و آنها را در معرض خطر بیشتر عفونت و سرطان قرار می دهد.

در جستجوی یک درمان جایگزین، جی لی از دانشکده پزشکی هاروارد و همکارانش یک عامل طبیعی به نام استرپتوزوتوسین را که سلول های بتا را می کشد، به هفت میمون تزریق کردند که منجر به دیابت نوع 1 می شود. دوازده روز بعد، دانشمندان هویج های کوچک را از میمون های سالم گرفتند و با میکروژل مخلوط کردند. سلول‌ها و میکروژل‌ها سپس روی لایه‌ای بافتی در معده میمون‌ها کاشته شدند.

چهار تا از میمون‌ها میکروژل‌های پر شده با لیگاند Fas (FasL)، یک پروتئین طبیعی که سلول‌های بیش فعال ایمنی را از بین می‌برد، و همچنین پروتئینی به نام استرپتاویدین (SA) دریافت کردند که FasL را به میکروژل می‌چسباند. از قبل مخلوط کردن ژل با سلول های جزایر، ژل را قادر می سازد تا به آرامی FasL را روی سلول های پیوندی یک بار در بدن آزاد کند و از رد آنها جلوگیری کند.

سه میمون باقیمانده پیوند جزایر را همراه با یک میکروژل «خالی» بدون FasL یا SA دریافت کردند. هفت میمون علاوه بر یک دوره سه ماهه داروی ضد رد راپامایسین، در 28 روز اول انسولین اضافی دریافت کردند.

به گفته محققان، طی شش ماه آینده، میمون‌هایی که میکروژل SA-FasL دریافت کردند، انسولین مشابهی را که قبل از ابتلا به دیابت داشتند، تولید کردند، حداقل با معده خالی. تولید انسولین بعد از غذا در میمون ها 80 تا 90 درصد طبیعی بود، بنابراین گاهی اوقات به مکمل های ساده انسولین نیاز داشتند.

لی می‌گوید این میمون‌ها عملکرد طبیعی کبد و کلیه داشتند که نشان می‌دهد درمان بی‌خطر بوده و هیچ نشانه‌ای از رد پیوند وجود ندارد.

او می‌گوید: «معمولاً باید از درمان بسیار تهاجمی و داروهای متعدد استفاده کنیم، اما در این مورد این کار را نمی‌کنیم.

چهار میمونی که میکروژل را بدون SA-FasL دریافت کردند، طی چند هفته پس از انجام عمل، پیوند جزایر را رد کردند.

هاوال شیروان از دانشگاه میسوری، که امیدوار است آزمایش‌های انسانی در دانشگاه میسوری آغاز شود، می‌گوید: هدف این است که روزی به بیمارستان‌ها «نوعی فناوری غیرفعال» ارائه شود که به جراحان اجازه می‌دهد میکروژل‌ها را در کنار پیوند جزایر کاشت کنند. در ضمن دو سال.

مرجع مجله: پیشرفت علم، DOI: 10.1126 / sciadv.abm9881