رنگ پرندگان آوازخوان با نزدیک شدن به خط استوا افزایش می یابد

تجزیه و تحلیل رایانه ای نشان داد که طبیعت گرایان قرن نوزدهم از جمله چارلز داروین درست می گفتند: پرندگانی که به خط استوا نزدیکتر هستند گرمتر هستند.

توسط چن لی

پرندگان آوازخوانی که در نواحی استوایی نزدیکتر به خط استوا زندگی می کنند، رنگارنگ تر از پرندگان در آب و هوای معتدل هستند. نتایج این ایده را تایید می کند که حیوانات گرمسیری به طور کلی گرمتر از حیوانات در عرض های جغرافیایی بالا یا پایین هستند.

این ایده که زندگی در مناطق استوایی گرمتر است، اولین بار توسط طبیعت گرایان قرن نوزدهم مانند چارلز داروین و الکساندر فون هومبولت مطرح شد. تا همین اواخر، به دلیل دشواری تعیین رنگ، اثبات این فرضیه دشوار بود.

اکنون، کریس کونی از دانشگاه شفیلد بریتانیا و همکارانش، مجهز به تکنیک‌های پیشرفته‌تر آنالیز تصویر، تصمیم گرفتند این فرضیه را روی پرندگان آوازخوان – پرندگانی در گروه Passeriformes – که حدود 60 درصد از همه گونه‌های پرندگان را تشکیل می‌دهند، آزمایش کنند.

محققان یک برنامه یادگیری عمیق هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل تصاویر پرندگان بر اساس رنگ پرهای آنها ایجاد کرده اند. آنها رنگ را به عنوان “گروهی از رنگ ها که به طور قابل ملاحظه ای با یکدیگر متفاوت هستند” تعریف کردند. بنابراین پرنده بسیار رنگارنگ پرنده ای است که دارای پرهای متنوع رنگی باشد. سپس این تیم تصاویری از بیش از 24000 نفر را وارد کرد که نماینده 4527 گونه پرنده آوازخوان بودند.

پس از نقشه برداری از زیستگاه هر گونه با رنگ آن، محققان دریافتند که پرندگان آوازخوان نر و ماده که در نزدیکی خط استوا زندگی می کنند، رنگارنگ تر از همتایان معتدل خود هستند.

آنها همچنین دریافتند که گونه‌هایی که در جنگل‌ها زندگی می‌کنند رنگارنگ‌تر از گونه‌هایی هستند که زندگی نمی‌کنند. کونی می‌گوید: این ممکن است به دلیل یک محیط جنگلی تیره‌تر و شلوغ‌تر باشد، جایی که پرندگان باید «روشن‌تر و روشن‌تر باشند تا دیگران را جذب کنند و نشان دهند که چه کسانی هستند».

همچنین مشخص شد که رنگ آمیزی در پرندگانی که مکرراً از میوه و شهد تغذیه می کردند بیشتر است، که نشان می دهد رژیم غذایی نیز ممکن است به رنگ آمیزی کمک کند.

کونی می گوید: «در اینجا ما یکی دیگر از اجزای تنوع زیستی جهانی را، به ویژه از نظر رنگ، توصیف می کنیم. مستندسازی این الگو واقعاً مهم است زیرا به ما چیزهای اساسی در مورد نحوه توزیع تنوع زیستی در سرتاسر سیاره می‌گوید و به ما کمک می‌کند تا در مورد فرآیندهایی که آن را تولید و حفظ می‌کنند بیشتر درک کنیم.»

فرضیه اصلی در مورد افزایش رنگ در مناطق استوایی فقط به پرندگان محدود نمی شد. کونی می گوید، فون هومبولت در سفرهای خود متوجه شد که حشرات و حتی خرچنگ ها در نزدیکی خط استوا گرمتر به نظر می رسند.

او می‌گوید: «ما هنوز شواهد زیادی برای آن گروه‌های دیگر نداریم، اما واقعاً جالب است که به سؤالات مشابه در آن گروه‌ها بپردازیم و ببینیم که این الگو چقدر کلی است».

مرجع مجله: محیط زیست و تکامل طبیعتDOI: 10.1038/s41559-022-01714-1

اشتراک در Wild Wild Life، یک خبرنامه ماهانه رایگان که تنوع و علم حیوانات، گیاهان، و دیگر ساکنان عجیب و شگفت انگیز زمین را جشن می گیرد.