زایمان: رشد شانه ممکن است در طول رشد انسان برای تسهیل زایمان کند شود

سی تی اسکن انسان، شامپانزه و ماکاک نشان می‌دهد که استخوان‌های یقه انسان سرعت رشد خود را در ماه‌های آخر بارداری کاهش می‌دهند، احتمالاً برای تسهیل فشار بر روی نوزاد از طریق لگن.

توسط کریستا لسته لیزر

استخوان‌های جنین انسان درست قبل از تولد کندتر رشد می‌کنند، و سپس در اوایل کودکی رشد دوباره تسریع می‌یابد – شاید یک سازش تکاملی که به شانه‌های نسبتاً پهن انسان اجازه می‌دهد تا در لگن قرار بگیرند.

شانه های پهن ممکن است به ما در تعادل و توانایی پرتاب کردن کمک کنند، و همچنین ممکن است به ما کمک کنند تا به طور موثرتری نفس بکشیم. اما جنینی که شانه های پهن دارد در هنگام تولد مشکل ساز است، زیرا وضعیت ایستاده ما باعث شده است که انسان لگن نسبتاً باریکی پیدا کند.

نائوکی موریموتو از دانشگاه کیوتو در ژاپن می‌گوید الگوی تازه کشف‌شده از رشد آهسته ترقوه انسان – استخوان‌های طوق – در حوالی زمان تولد، به نظر می‌رسد که این “معمای شانه” را حل می‌کند.

او می گوید: «دو چیز وجود دارد که زایمان انسان را سخت می کند: یک سر بزرگ و یک شانه پهن. “جایی که [difficult birth] این خطرناک است… منطقی است باور کنیم که انسان ها روشی را برای کاهش مشکل ایجاد کرده اند.»

او می‌گوید مطالعات قبلی نشان داده‌اند که سر انسان در رحم با سرعتی سریع رشد می‌کند و سپس درست قبل از تولد کند می‌شود، روندی که در سایر پستانداران نیز دیده می‌شود – اگرچه سرعت سر انسان بسیار دیرتر از سایر پستانداران شروع به کند شدن می‌کند.

موریموتو و همکارانش که کنجکاو بودند ببینند که آیا شانه ها به روشی مشابه رشد می کنند، سی تی اسکن 81 نفر را بررسی کردند.مرد عاقل، 64 شامپانزه (غار پان) و 31 ماکاک ژاپنی (ماکاکا فوسکاتا). حدود نیمی از این افراد در مراحل مختلف رشد از ابتدای سه ماهه دوم جنین بودند. بقیه نوزادان و بزرگسالان بودند.

این تیم طول های مختلف استخوان را در جمجمه، شانه ها، بازو، لگن، ران و ستون فقرات اندازه گیری کردند. به گفته موریموتو، به طور کلی، رشد ستون فقرات تحت تأثیر محدودیت های تولد قرار نمی گیرد، بنابراین به عنوان مبنای خوبی برای مقایسه با سایر نرخ های رشد استخوان عمل می کند.

موریموتو می‌گوید، محققان تأیید کردند که سرعت رشد جمجمه در هر سه گونه درست قبل از تولد کاهش یافته است. استخوان های دیگر، مانند بازوها و لگن، رشد ثابتی در رحم داشتند، اما بعد از تولد سرعتشان افزایش یافت.

او گفت که در مورد استخوان های جناغی شان، شامپانزه ها از قبل از تولد تا بعد از آن نرخ نسبتاً ثابتی از رشد را نشان دادند. استخوان های ترقوه قبل از تولد به طور پیوسته رشد کردند و بعد از تولد به کندی رشد کردند.

او می گوید، با این حال، استخوان های یقه انسان الگوی رشد برجسته ای از خود نشان داده اند. آنها حدود دو ماه قبل از تولد کاهش یافتند و سپس دوباره در طی پنج سال آینده شتاب گرفتند – چیزی که محققان آن را “افسردگی رشد” می نامند که دقیقاً با زمانی که شانه ها به داخل لگن نیاز دارند همسو می شود.

“در حال حاضر، ما به سادگی دلیل این الگوی خاص شانه را نمی دانیم – نه روش های دیگر مانند [a slower, steadier growth] میکازه کاوادا، یکی از نویسندگان، که در دانشگاه کیوتو نیز کار می‌کند، می‌گوید: این روش در انسان به‌عنوان راهی برای کاهش سختی زایمان انتخاب شد. ما باید منتظر مطالعات بیشتری باشیم.

مرجع مجله: PNASDOI: 10.1073/pnas.2114935119

مشترک شدن در داستان انسانی ما، یک خبرنامه ماهانه رایگان در مورد انقلاب در باستان شناسی و تکامل انسان