مردم با خوشحالی از گروه ها سرقت می کنند حتی اگر سخاوتمند باشند

توسط کلر ویلسون

اکثر مردم در آزمایشات آزمایشگاهی که می توانند مبالغ کمی را به اشتراک بگذارند یا بدزدند عادلانه بازی می کنند – اما در زندگی واقعی ، بی انصافی و خیانت رایج است.

اکنون ، تناقض ظاهری تفسیر جدیدی دارد. در آزمایشات آزمایشگاهی که در آن افراد می توانند از گروهی از مردم پول بگیرند ، تقریباً همیشه این کار را می کنند ، اما همان افراد هنگام برخورد با تنها یک نفر عادل هستند.

اقتصاددانان مدتهاست که رفتار افراد را از طریق آزمایشات ساده آزمایشگاهی مورد بررسی قرار می دهند ، مانند “بازی دیکتاتور” دو نفره که در آن یک نفر مبلغ ناچیزی دریافت می کند و تصمیم می گیرد که مقداری از آن را به شریک بازی خود بدهد یا نه ، قبلا ملاقات کرد معمولاً بیشتر افراد مقداری اهدا می کنند ، هرچند در عوض چیزی دریافت نمی کنند ، این نشان می دهد که ما احساس عدالت ذاتی داریم.

اما در زندگی واقعی ، بی عدالتی امری عادی است ، از عدم مشارکت کارمندان اداری در سهم خود از تنقلات اجتماعی گرفته تا کلاهبرداری مالی در مقیاس بزرگ. کارلوس آلوس فرر از دانشگاه زوریخ در سوئیس می گوید ما اغلب تصور می کنیم افرادی که به این روشها خیانت می کنند در اقلیت هستند یا حتی افراد ضد اجتماعی به مشاغلی کشانده می شوند که می توانند از دیگران سوء استفاده کنند.

برای بررسی ، تیم آلوس فرر یک آزمایش نقدی جدید به نام دزد بزرگ طراحی کردند که در آن هرگونه رفتار ناعادلانه بر تعداد بیشتری از مردم تأثیر می گذارد.

محققان از گروههای 32 نفره خواستند که بازی دیکتاتور و دو بازی مشابه دیگر را به صورت دو نفره انجام دهند و نتایج مشابه با آنچه معمولاً می بینیم بود و اکثر مردم سخاوتمندانه رفتار کردند.

همچنین از نیمی از این گروه پرسیده شد که آیا مایلند برخی از سودهای نیمی دیگر را که به طور متوسط ​​200 یورو است ، بدزدند. آنها می توانند نصف مقدار ، یا یک سوم ، یک دهم یا هیچ چیز را بگیرند. تیم این روند را درمجموع برای 640 نفر تکرار کرد.

از 320 نفری که امکان سرقت به آنها داده شد ، 98 درصد حداقل بخشی از پول را دریافت کردند و 56 درصد نیمی از آن را دریافت کردند. برای صرفه جویی در هزینه ها ، محققان به همه اجازه ندادند به مبلغی که انتخاب کرده اند به خانه بروند ، اما یکی از 16 سارق هر گروه به طور تصادفی برای دریافت این مبلغ انتخاب شد.

آلوس فرر می گوید ، نتایج نشان می دهد که افراد می توانند با افراد منفرد و خودخواه نسبت به گروه های بزرگتر رفتار کنند. “انسانها کاملاً قادر به نشان دادن هر دو نوع رفتار هستند.”

ممکن است مردم در زندگی واقعی متفاوت از بازی های آزمایشگاهی رفتار کنند ، اما نتایج نشان می دهد که اقتصاددانان باید تعاملات گروهی و همچنین تعاملات بین دو نفر را بررسی کنند.

مرجع مجله: ماهیت رفتار انسان، DOI: 10.1038/s41562-021-01170-0