مرگ آنفولانزای پرندگان: بعد چه اتفاقی خواهد افتاد و آیا واکسنی وجود دارد؟

یک دختر 11 ساله در کامبوج پس از ابتلا به آنفولانزای پرندگان در بیمارستان جان باخت. آزمایش پدرش برای ویروس مسئول مثبت بوده است، اما مشخص نیست که آیا او به این عفونت مبتلا شده است یا از مجموعه طیور خانواده.

توسط کلر ویلسون

دختری در کامبوج به دلیل ابتلا به آنفولانزای پرندگان از گله کوچک جوجه ها و اردک های خانواده اش جان خود را از دست داد. حداقل یکی از مخاطبین نزدیک او نیز برای این ویروس مثبت شده است، اما مقامات هنوز منتظر نتایج آزمایش برای حلقه گسترده تر او هستند.

در آخرین خوشه موارد چند نفر بر اثر آنفولانزای پرندگان جان خود را از دست داده اند؟

یک دختر 11 ساله از کامبوج بر اثر یک نوع زیرگروه از ویروس آنفولانزای پرندگان به نام H5N1 در استان پری وینگ، منطقه ای در نزدیکی پنوم پن، پایتخت، جان باخت. او در 16 فوریه علائمی شبیه آنفولانزا پیدا کرد و پس از وخامت حالش، به بیمارستان فرستاده شد و در آنجا درگذشت. از 12 تماس نزدیک آزمایش شده، تنها پدرش تا کنون به این ویروس مبتلا شده است.

چطور او را گرفتید؟

این می تواند از دسته کوچکی از اردک ها و جوجه های خانواده او باشد، زیرا تمام حیوانات خانه او – 22 مرغ و سه اردک – اخیراً مرده اند. اخبار BNOاما علت مرگ آنها مشخص نیست. همچنین تعدادی تلفات پرندگان وحشی در این منطقه رخ داده است.

آیا آنفولانزای مرغی در بین مردم شیوع پیدا می کند؟

حتی اگر بیش از ده ها تماس دختر مثبت بود، این بدان معنا نیست که ویروس به راحتی بین افراد گسترش یافته است. وندی بارکلی از امپریال کالج لندن می‌گوید پدر او و هر مورد دیگری می‌توانست این ویروس را مستقیماً از پرندگان آلوده گرفته باشد. “اگر او با جوجه های حیاط خلوت تماس داشته باشد، به احتمال زیاد دوستانی که با آنها بازی می کرد نیز در تماس هستند. [with the birds]”، او می گوید.

آیا باید منتظر موارد بیشتری باشیم؟

از سال 2021، آنفولانزای پرندگان در جمعیت پرندگان وحشی تشدید شده و به گله های طیور اهلی و گاهی حیوانات دیگر مانند روباه و فوک ها که پرندگان را می خورند سرایت کرده است. جیمز وود از دانشگاه کمبریج می گوید این امر احتمال انتقال ویروس به افراد را افزایش می دهد. “ما انتظار داریم مواردی وجود داشته باشد [human] وود در بیانیه ای به Science Media UK گفت.

آنفولانزای پرندگان چقدر برای انسان خطرناک است؟

در طول 20 سال گذشته، حدود 900 مورد شناخته شده عفونت انسانی با سویه های مختلف H5N1 وجود داشته است که نیمی از آنها کشنده بوده است. بارکلی می‌گوید، اما نرخ مرگ و میر ممکن است بالاتر از آنچه هست به نظر برسد، زیرا احتمالاً موارد بسیار بیشتری وجود دارد که در آن افراد بدون علامت هستند یا برای ویروس آزمایش نشده‌اند. اکنون اعتقاد بر این است که حدود 30 ژنوتیپ مختلف از ویروس H5N1 در پرندگان در گردش است که احتمالاً در توانایی آنها برای بیمار کردن افراد متفاوت است.

آیا تولید واکسن شروع شده است؟

تولید انبوه واکسن آنفولانزای مرغی نمی تواند آغاز شود زیرا ما هنوز نمی دانیم کدام نوع، در صورت وجود، می تواند شروع به انتشار آزادانه بین مردم کند. اثربخشی واکسن‌های آنفولانزا بستگی به دریافت آن‌ها از ویروس‌ها تا حد امکان به آن افراد دارد.

تولیدکنندگان در آستانه شروع ساخت واکسن های فصلی معمول خود قبل از زمستان نیمکره شمالی هستند. اگر آنها مجبور شوند واکسن های H5N1 را زودتر از موعد انجام دهند، خطر عدم وجود واکسن آنفولانزای فصلی کافی در اواخر امسال وجود خواهد داشت. سیلوی برایاند از سازمان بهداشت جهانی در کنفرانس خبری این هفته گفت: واکسن فصلی در نجات جان انسان‌ها بسیار مهم است. زمانی که در مورد تعویض واکسن صحبت می کنید، باید خطرات و فواید آن را بسنجید.

این سازمان این هفته اعلام کرد که تولیدکنندگان به طور معمول کارهای آماده سازی را با “ویروس های کاندید واکسن” انجام می دهند و سازمان بهداشت جهانی از آنها خواسته است که این کار را با استفاده از مجموعه ای از ویروس های H5N1 انجام دهند.

آیا درمان هایی وجود دارد؟

چندین درمان ضد ویروسی برای آنفولانزای فصلی وجود دارد، مانند اسلتامیویر (تامیفلو)، که به عنوان یک درمان علاوه بر طب پیشگیرانه در میان افراد نزدیک به آنفولانزای پرندگان شناخته شده است.

در موارد معدودی، ویروس H5N1 نسبت به اوسلتامیویر مقاومت ایجاد کرده است، اگرچه به نظر می‌رسد که این امر مربوط به کم‌خطر شدن و انتقال کمتر ویروس است. در این کنفرانس خبری، WHO گفت که در حال مذاکره با تولیدکنندگان داروهای ضد ویروسی در مورد اینکه با چه سرعتی می توانند تولید را افزایش دهند، است.

اگر آنفولانزای پرندگان در بین مردم شیوع پیدا کند چه اتفاقی می افتد؟

بریاند گفت، اگر انتقال ویروس از انسان به انسان شناسایی شود، مقامات بهداشتی تلاش خواهند کرد تا از حوادث متقابل حیوان به انسان بیشتر جلوگیری کنند و همچنین از گسترش ویروس بین افراد جلوگیری کنند. وی گفت که این امر “با درمان موارد و جداسازی موارد به منظور جلوگیری از انتقال بیشتر ویروس و همچنین شناسایی مخاطبین” خواهد بود. ما می‌توانیم از داروهای ضد ویروسی برای درمان تماس‌ها برای پیشگیری پس از مواجهه و کاهش پتانسیل انتقال انسان به انسان استفاده کنیم.»

WHO همچنین سعی خواهد کرد با استفاده از نظارت فشرده ویروس، اطلاع رسانی به جوامع در مورد چگونگی کاهش خطرات عفونت و کمک به کارکنان مراقبت های بهداشتی برای جلوگیری از عفونت با تجهیزات حفاظتی، مناطق مجاور را برای گسترش بیشتر آماده کند.