مگس‌های نر ماده شیمیایی تولید می‌کنند که ماده‌ها را بعد از جفت‌گیری می‌خواباند

این “پپتید جنسی” در طول جفت گیری از مگس های میوه نر به ماده منتقل می شود و با ساعت بیولوژیکی ماده تداخل می کند و شانس دوباره جفت گیری او را کاهش می دهد.

توسط کریستا لسته لاسر

مگس‌های میوه نر در طول رابطه جنسی، ماده شیمیایی را منتقل می‌کنند که باعث می‌شود ماده‌ها دیر بخوابند و در نتیجه شانس جفت‌گیری با نرهای دیگر را از دست می‌دهند.

این “پپتید جنسی” که همراه با اسپرم از طریق اندام مردانه به بدن زن می رود، از قبل شناخته شده است که باعث می شود ماده ها کمتر پذیرای مردان دیگر باشند. لورنا فرانکو از شورای ملی تحقیقات علمی و فنی (CONICET) در آرژانتین می‌گوید، اما یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که با مکانیسم شبانه‌روزی که معمولاً مگس‌های میوه را قبل از طلوع خورشید بیدار می‌کند، تداخل دارد.

از دست دادن انتظار [of the dawn] او می گوید که می تواند با خواباندن زنان در زمانی که مردان فعال ترین هستند، پذیرش را کاهش دهد.

مطالعات قبلی نشان داد که مگس میوه (مگس سرکه ملانوگاستر) معمولاً یک یا دو ساعت قبل از طلوع خورشید یا روشن کردن چراغ‌های آزمایشگاه از خواب بیدار می‌شود. اما فرانکو و همکارانش متوجه شدند که این مطالعات بر روی مگس های نر متمرکز شده است.

از آنجایی که به طور کلی زنان ماده اغلب نادیده گرفته می شوند، آنها تصمیم گرفتند از وب کم برای نظارت بر فعالیت مگس های میوه باکره و تازه جفت شده در آزمایشگاه کنترل شده با نور خود به مدت چهار روز استفاده کنند. آنها همچنین گروهی از مردان را برای مقایسه مورد مطالعه قرار دادند.

در کمال تعجب، محققان دریافتند که تنها ماده‌هایی که هنوز می‌توانند صبح را پیش‌بینی کنند باکره‌ها بودند، در حالی که ماده‌های جفت‌شده به خواب ادامه دادند تا اینکه در اولین روشنایی روز با حیرت از خواب بیدار شدند. در ماده های جفت شده این [morning anticipation] Sebastien Rissau-Gossmann، همچنین در CONICET گفت: “این ویژگی به طور کامل متوقف شده است.”

محققان مشکوک بودند که ممکن است یک پپتید جنسی درگیر باشد، بنابراین جمعیت خاصی از نورون ها را با گیرنده های پپتید جنسی در دستگاه تناسلی زنان جفت شده خاموش کردند. فرانکو می‌گوید این ماده‌ها توانایی بیدار شدن قبل از سحر را دوباره به دست آورده‌اند.

سپس از ردیاب های فلورسنت برای ردیابی اثرات پپتید بر روی سیستم عصبی زنان استفاده شد. این نشان داد که به نظر می رسد پپتید جنسی باعث ایجاد زنجیره ای از رویدادها از دستگاه تناسلی به مغز می شود و بر ساختارهایی که ساعت درونی حشرات را کنترل می کنند، تأثیر می گذارد.

مگس های ماده می توانند با چند نر جفت گیری کنند و اسپرم را در داخل بدن خود ذخیره کنند. تولید مواد شیمیایی تغییر دهنده رفتار راهی برای مردان است تا شانس موفقیت اسپرم خود را افزایش دهند. Rissau-Gusmann می‌گوید: «این یک «استراتژی» برای مرد است تا از رقابت اسپرم‌های دیگر با اسپرم‌های خود در داخل ماده جلوگیری کند.

مرجع مجله: ژنتیک PLOSDOI: 10.1371/journal.pgen.1010258