کوالکام و انقلاب بازی های ویدیویی موبایل
کوالکام و انقلاب بازی های ویدیویی موبایل
بازار بازیهای ویدیویی به پنج بخش تقسیم میشود: رایانههای شخصی قدیمی، کنسولها، و دستگاههای تلفن همراه پیشرفته – عمدتاً تلفنها، اما برخی تبلتها و فضای ابری در حال ظهور. این چهار است، یک دقیقه دیگر به قسمت پنجم می روم.
با توجه به این بخش ها، کوالکام بیشتر در دستگاه های تلفن همراه پیشرفته حضور دارد. در عین حال، این ارتباط جالبی با بخش ابری در حال ظهور دارد، زیرا شما فقط در صورتی میتوانید یک بازی را در فضای ابری انجام دهید که دستگاه مشتری داشته باشید – حداقل اکنون نه. دستگاه مورد علاقه مشتری یک گوشی هوشمند است زیرا آنها همیشه با شما هستند.
حالا قسمت پنجم: بازی های واقعیت مجازی که بیشتر توسط Meta Oculus Quest 2 احاطه شده اند که از فناوری کوالکام نیز استفاده می کند.
بیایید در مورد کوالکام، تکامل بازیها، گلوگاههایی که در حال حاضر از گسترش کنسولها و رایانههای شخصی به موبایلهای بیشتر و فضای ابری جلوگیری میکند – و روند بازیهای ویدیویی صحبت کنیم.
سپس با محصول هفته من که مسلما بهترین گوشی هوشمند بازی در بازار است، نتیجه گیری می کنیم.
بازی های کنسولی
این قدیمی ترین شکل بازی ویدیویی با بازار گسترده است. من می گویم “بازار گسترده” زیرا بازی های ویدیویی وجود داشت که می توانستید روی رایانه های بزرگ بازی کنید، اما فقط تعداد کمی از مردم می دانستند که چگونه آنها را بازی کنند و برای انجام این کار به مین فریم دسترسی داشتند. بازیهای کنسولی دارای مزایای پایدار بسیاری هستند، اما برخی از معایب حیاتی نیز دارند.
در بخش ویژگی، سخت افزار سفارشی شده است و تا زمانی که آن نسخه از کنسول پشتیبانی می شود، تمام اصلاحات و به روز رسانی ها توسط سازنده کنسول انجام می شود. اگر از بازیهای تایید شده استفاده میکنید (که اکثراً امروز دانلود میشوند) معمولاً لازم نیست نگران بدافزار باشید و تقریباً میتوانید مطمئن باشید که هر عنوان موجود روی کنسول فعلی شما به خوبی کار میکند. سخت افزار مقرون به صرفه است – معمولاً کمتر از 500 دلار برای شروع – و می توانید از یک صفحه تلویزیون مناسب استفاده کنید، بنابراین نیازی به صفحه نمایش گران قیمت ندارید.
نکته منفی این است که کنسول بازی فقط بازی می کند. او احتمالاً با شما نخواهد بود مگر اینکه در خانه باشید زیرا بردن او به تعطیلات باعث درد می شود و موفق باشید در هنگام حمل و نقل یک بازی را روی یک ماشین یا کنسول هواپیما انجام دهید. این با کنسولهایی مانند Nintendo Switch که امکان بازیهای موبایلی را فراهم میکنند، اما مخاطبان جوانتری را هدف قرار میدهند، جبران میشود.
بنابراین، کنسولها برای بازی عالی هستند، اما به اندازه کافی انعطافپذیر یا قابل حمل نیستند که به نظر میرسد اکثر مردم امروز میخواهند بازی کنند. اما اگر اتاق دارید و هیچ کس دیگری نمیخواهد در حین بازی از تلویزیون استفاده کند، بهتر است در خانه با تلویزیون بازی کنید.
بازی های کامپیوتری
بازار بازیهای رایانههای شخصی واقعاً بعد از ویندوز 95 شروع به کار کرد، زیرا این سیستم عامل با بازیهای همراه آن عرضه شد. این قسمت مزایا و معایب متفاوتی دارد.
از مزایا می توان به قابلیت بازی و کار همزمان اشاره کرد و رایانه های شخصی به دو شکل دسکتاپ و لپ تاپ عرضه می شوند که تنوع سخت افزاری و تحرک بیشتری را نسبت به اکثر کنسول ها امکان پذیر می کند. بازیهایی که از صفحه کلید و موس استفاده میکنند با کامپیوتر بهتر کار میکنند، اما در صورت نیاز میتوانید از کنترلرهای بازی نیز استفاده کنید. شما می توانید یک کامپیوتر رومیزی سفارشی ایجاد کنید که خود یک نماد وضعیت برای سایر بازیکنان است و راه خود را به یک مزیت رقابتی قوی تر بخرید.
عیب رایانه ها این است که کنسول های بازی بسیار گران هستند. شما به راحتی می توانید بیش از 5000 دلار در بهترین پلتفرم بازی دسکتاپ کاهش دهید. بازی در لپ تاپ می تواند منجر به استفاده از صفحه نمایش کوچکتر و کاهش عمر باتری شود. لپتاپهای گیمینگ زمانی که به طور کامل مجهز باشند میتوانند به اندازه دسکتاپهای بازی قیمت داشته باشند. اگرچه رایانههایمان را بیشتر از اکثر کنسولها حمل میکنیم، اما ممکن است وقتی میخواهیم بازی کنیم، آنها را با خود حمل نکنیم. آنها معمولا بزرگ هستند، که استفاده از آنها را در هواپیما یا ماشین دشوارتر می کند.
من متوجه شدم که لپ تاپ های بازی از نظر اندازه صفحه نمایش آنقدر محدود هستند که نمی خواهید اغلب از آن استفاده کنید. من بیشتر روی یک کامپیوتر رومیزی بازی با صفحه نمایش بزرگ 49 اینچی Dell بازی می کنم.
بازی های قابل حمل
این جایی است که کوالکام وارد می شود و سریع ترین بخش در حال رشد است. مزایا و معایبی نیز دارد.
مزایا مربوط به در دسترس بودن و انعطاف پذیری است. مانند بازی های رایانه ای، می توانید از گوشی هوشمند خود برای کارهای بیشتری نسبت به بازی استفاده کنید و می توانید چند کار را انجام دهید. تلفن هوشمند همیشه متصل است و در نتیجه تجربهای را به همراه دارد که ممکن است بهتر متصل شود. مردم گوشیهای هوشمند خود را با خود حمل میکنند تا بتوانند در هر کجا که هستند و اغلب زمانی که رایانه شخصی یا کنسول قابل استفاده نیست، مانند ایستادن در صف، بازی کنند. عناوین به طور پیوسته در طول زمان بهبود یافتهاند و غنای بازیهای موبایل میتواند به چیزی نزدیک شود که در یک کنسول یا حتی برخی از بازیهای رایانه شخصی میبینید.
اشکالات این است که گوشیهای هوشمند عموماً برای ارتباط طراحی شدهاند، نه برای بازی، و گوشیهای هوشمندی که برای بازی در نظر گرفته نشدهاند، حتی اگر دارای آخرین و قدرتمندترین پردازنده کوالکام اسنپدراگون باشند، احتمالاً هنگام استفاده از آن برای بازی خیلی سریع شروع به خفه شدن میکنند. تلفن نمی تواند گرمای کافی که تولید می کند تخلیه کنید. عملکرد به طور کلی با تحرک معاوضه می شود. اندازه صفحه نمایش بسیار کوچک است (اما می توان آن را با صفحه نمایش های نصب شده روی سر جبران کرد) و صفحه نمایش کوچک نیز یک سطح کنترل است (اما با یک صفحه نمایش روی سر می تواند به یک کنسول اختصاصی تبدیل شود).
به طور کلی، گوشیهای هوشمند به سودمندی و قابلیتهای بازیهای رایانهای و کنسولی نزدیک میشوند، اما همچنان به دلیل نبود صفحهنمایش روی سر که افراد را مجبور میکند به طور کلی روی صفحهنمایشهای گوشی با قابلیت کمتری بازی کنند، محدود هستند. کوالکام به شدت این تلاش را انجام می دهد، مسابقات بازی را با جوایز مناسب تامین می کند و پلتفرم های پرچمدار اسنپدراگون 8 و 8+ را برای رفع نیازهای گیمرها سخت می کند.
بازی های ابری
این موضوع توسط سرویسهایی مانند GeForce Now انویدیا برجسته شده است که نمونههای ابری رایانههای شخصی بازی با عملکرد بالا را برای گیمرهای راه دور ارائه میکنند.
مزایا این است که با هر دستگاهی که می تواند به عنوان مشتری از آن استفاده شود، عملکرد مناسبی در سطح رایانه شخصی دارید. این سرویسها تمایل دارند بازیهایی را که برای رایانه شخصی طراحی شدهاند، ترجیح دهند، اما بسته به رابط کنسول، میتوان آنها را از طریق ستاپ باکسهایی مانند Nvidia’s Shield یا روی گوشیهای هوشمند بازی کرد. این سرویس ها بیشترین انعطاف را از نظر سخت افزاری و کمترین هزینه را برای ورود به بازی های سطح بالا ارائه می دهند.
معایب آن این است که به شدت به شبکه وابسته است، به این معنی که احتمالاً نمی توانید از این سرویس در هواپیما یا کشتی کروز که پهنای باند شبکه کم و تأخیر بسیار زیاد است استفاده کنید. شما باید یک هزینه ماهانه بپردازید؛ شما مالک سرویس نیستید و سرویس ممکن است شامل بازی مورد نظر شما نباشد.
با این حال، بازی ابری احتمالاً آینده نهایی بازی را نشان خواهد داد. ما هنوز زیرساخت شبکه را نداریم که بتوانیم آن را مسلط کنیم.
VR بازی ها
اگرچه بازیهای VR روی رایانه شخصی وجود دارند، محدودیتهای نیاز به رایانه شخصی و اتصال با کابل، محبوبیت این رویکرد را محدود کرده است. در حال حاضر، محبوب ترین پلتفرم بازی VR، Oculus Quest 2 متا است.
از مزایای آن این است که قابل حمل است و نیازی به طناب ندارد. بازی ها، به خصوص آن هایی که مربوط به اکشن هستند، سرگرم کننده و بسیار قابل بازی هستند. شما می توانید این بازی را در حالی که در ماشین یا هواپیما هستید پخش کنید و می توانید به صورت خصوصی فیلم را روی آن تماشا کنید، درست همانطور که با یک مانیتور نصب شده روی سر در رایانه یا تلفن هوشمند خود انجام می دهید. مانند کنسول بازی، شما کنسول های سفارشی دارید و برای شروع کار کمتر از 400 دلار هزینه دارید.
معایب آن این است که انتظارات بازی های واقعیت مجازی از سخت افزار بالاتر است. رزولوشن کمتر از چیزی است که مردم انتظار دارند و محتوای بازی نیز محدود است. مردم اغلب استفاده از فناوری را مسخره می کنند، که مقاومت در برابر پذیرش ایجاد می کند. در حال حاضر چیز زیادی در راه بازی های ابری وجود ندارد و به نظر می رسد متا یک میلیارد دلار ناپایدار در ماه برای ساخت این تجربه می سوزاند، و اگر متا شکست بخورد، هیچ کس در بال وجود ندارد که این کار را انجام دهد.
بازیهای AR نیز وجود دارند که توسط بازیهایی مانند Pokémon Go برجسته شدهاند، اما این هنوز بسیار محدود است و وعده این نوع بازی، همانطور که توسط ویدیوی قدیمی HP Roku’s Reward مشخص شده است، هرگز در تولید محقق نشد.
کاغذ بسته بندی
بازیهای کنسولی و رایانههای شخصی همچنان ادامه دارند، اما به نظر میرسد رشد واقعی در بازیهای موبایل به دلیل سرعت رشد و راحتی نسبتاً مناسب آنها باشد. با این حال، اندازه صفحه نمایش تلفن همراه و این واقعیت که برای یک تجربه بازی واقعا قدرتمند با موبایل به یک گوشی بازی نیاز دارید، مانع از آن می شود. با مانیتور نصب شده روی سر، بازی های موبایلی پتانسیل بسیار بیشتری دارند، اما این مانیتورها هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته اند که تاثیر آنها را کاهش می دهد.
بازیهای واقعیت مجازی پتانسیل عظیمی دارد که برآورده نشده است و من انتظار دارم که آینده درازمدت بازی در فضای مجازی باشد، اما ممکن است تا یک دهه یا بیشتر به آنجا نرسیم زیرا هنوز به رابطهای انسان و ماشین بهتری نیاز داریم تا به انتظارات مصرفکنندگان از چیزی برسیم. مانند هولودک
در نتیجه، بازی ها در جریان دائمی هستند. کنسولهای بازی و بازیهای رایانهای هنوز هم بازارهای مناسبی هستند، اما بازیهای موبایل با سرعت بیشتری در حال رشد هستند و این پتانسیل را دارند که تا پایان دهه از هر دو پیشی بگیرند. در حال حاضر، کوالکام هم در بازی های موبایل و هم در واقعیت مجازی موقعیت خوبی دارد، که آن را در موقعیت مناسبی برای کمک به تعریف آینده بازی قرار می دهد.
ما به زودی خواهیم دید که چگونه این همه کار می کند.
گوشی گیمینگ Black Shark 5 Pro شیائومی
مسلما بهترین گوشی هوشمند گیمینگ موجود در بازار در حال حاضر Black Shark 5 Pro است.
این گوشی از جدیدترین پردازنده اسنپدراگون 8، باتری عظیم 4550 میلی آمپر ساعتی با بیش از 1200 چرخه شارژ، نرخ تجدید 144 هرتز، خنک کننده مایع و سیستم دوربین سه گانه 108 مگاپیکسلی استفاده می کند. قیمت اولیه 799 دلاری آن را ارزش مناسبی میسازد، اگرچه من شخصاً 100 دلار اضافی را میپردازم و مدل مجهزتر 12 + 256 گیگابایتی را دریافت میکنم.
اسمارتفونهای گیمینگ سری 5 Black Shark / اعتبار تصویر: Black Shark
مزیت دیگر این است که دارای بازیکنان بازی فیزیکی است که آن را بسیار سریعتر از بازی های مبتنی بر صفحه نمایش می کند که برای بازی های تیراندازی اول شخص (FPS) رقابتی بسیار مهم است. من قبلا یک گوشی شیائومی داشتم و تحت تاثیر کیفیت این شرکت قرار گرفتم.
این گوشی در دو رنگ سفید و مشکی عرضه می شود. من نسخه مشکی را ترجیح می دهم. اما چیزی که این دستگاه را متمایز میکند، خنککننده فوقالعادهای است که از گاز گرفتن پردازنده جلوگیری میکند، درایورهای مکانیکی، پردازنده برتر Qualcomm و باتری عظیم.
از دیگر ویژگی های آن می توان به صفحه نمایش 6.7 اینچی OLED، HDR 10+، نسبت کنتراست 5 میلیون به 1 و صفحه نمایش حساس به فشار دو ناحیه ای اشاره کرد. Black Shark 5 Pro یک جانور در یک گوشی بازی است – و محصول هفته من است.
نظرات بیان شده در این مقاله متعلق به نویسنده است و لزوماً منعکس کننده نظرات شبکه خبری کالج فناوری امارات نیست.