اخبار

گراز وحشی: تب خوکی آفریقایی بلوط های بیشتری را به جنگل های لهستان سرایت می کند

گراز وحشی: تب خوکی آفریقایی بلوط های بیشتری را به جنگل های لهستان سرایت می کند

شیوع تب خوکی آفریقایی در سال 2015 تعداد گرازهای وحشی را 90 درصد در جنگل اولیه Białowiea کاهش داد، بنابراین بلوط های بیشتری به درخت تبدیل شدند.

زندگی


2 مارس 2022

درختان بلوط در جنگل Białowiea، لهستان

الکساندر پولپوت / عالمی

شیوع تب خوکی آفریقایی منجر به رشد بیشتر درختان بلوط در جنگل های لهستان شده است.

تب خوکی آفریقایی یک بیماری ویروسی بسیار مسری و کشنده در خوک های اهلی و وحشی است. از سال 2014 در لهستان بوده است و در مارس 2015 به جنگل اولیه Białowiea رسید.

میشا بوگدویچ از دانشگاه آدام میکیویچ در پوزنا، لهستان و همکارانش تأثیر شیوع این بیماری را بر درختان بلوط در جنگل تجزیه و تحلیل کردند.

برای جشنواره ای شگفت انگیز از ایده ها و تجربیات به ما بپیوندید. New Scientist Live Go Hybrid، با یک رویداد زنده حضوری در منچستر، انگلستان، همچنین می توانید از راحتی در خانه خود از آن لذت ببرید. از 12 تا 14 مارس 2022. اطلاعات بیشتر.

بوگدویک می‌گوید بلوط، آجیل تولید شده توسط درختان بلوط، می‌تواند تا 70 درصد از رژیم غذایی گراز وحشی را تشکیل دهد. هر چه بلوط بیشتر خورده شود، گیاهان کمتری به درخت می‌روند.

محققان تولید 29 درخت بلوط را در جنگل بین سال‌های 2009 تا 2020 زیر نظر گرفتند. آنها همچنین تعداد بلوط‌های پراکنده روی زمین در نزدیکی درختان را شمارش کردند.

درختان بلوط هر چند سال یکبار در دوره های مشخص بلوط تولید می کنند، استراتژی به نام دکل. در سال دکل همه درختان جامعه همزمان بلوط زیادی تولید می کنند. در نتیجه حیوانات نمی توانند همه آنها را بخورند.

در سال های بعد، زمانی که بلوط ها بلوط تولید نمی کنند، غذای حیوانات دانه خوار کاهش می یابد و جمعیت آنها کاهش می یابد.

این استراتژی در مورد جوندگان کوچکتر با بلوط ها به خوبی کار می کند، اما در مورد خوک ها کمتر موثر است. Bogdziewicz می‌گوید: خوک‌ها می‌توانند برای یافتن منابع غذایی دیگر حرکت کنند و همچنین رژیم‌های غذایی گسترده‌تری داشته باشند که به آنها اجازه می‌دهد در سال‌های قحطی به چیزهای دیگر روی بیاورند.

شیوع تب خوکی جنگلی در سال 2015 منجر به کاهش 90 درصدی تعداد خوک ها در سال بعد شد. این مطالعه نشان داد که پس از شیوع، دو برابر بلوط‌های قبل از سال 2015 با موفقیت ایجاد شد. بوگدویچ می‌گوید: «کاری که ویروس امروز انجام داده است، برای قرن‌های آینده روی جنگل‌ها خواهد ماند.

شیوع بیماری در میان حیوانات باعث شد درختان بیشتری در جاهای دیگر ظاهر شوند. او می افزاید: «یک مثال معروف اپیدمی سیاه زخم در تانزانیا است که به طور چشمگیری جمعیت ایمپالا را کاهش داده و پنجره ای برای استقرار درختان ایجاد کرده است.

آلیسون دایک از دانشگاه یورک در بریتانیا می‌گوید: «این مقاله به مثلث بیماری کلاسیک بیماری، میزبان و محیط می‌پردازد تا به اثرات غیرمستقیم بیماری بر سایر موجودات در محیط نگاه کند. شکی نیست که اثرات آبشاری کاهش تعداد گراز وحشی و افزایش استخدام بلوط برای سال‌های متمادی ادامه خواهد داشت.»

مرجع مجله: مجموعه مقالات انجمن سلطنتی BDOI: 10.1098/rspb.2021.2636

بیشتر در مورد این موضوعات:

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا