گیاهان گرده افشانی شده توسط زنبورهای عسل غیر بومی احتمال کمتری برای زنده ماندن دارند

زنبورهای عسل با برخی از گیاهانی که بازدید می کنند دوست نیستند. گیاهان بومی گرده افشانی شده توسط زنبورهای عسل وحشی و غیر بومی فرزندانی تولید می کنند که نسبت به حشرات گرده افشان بومی احتمال زنده ماندن و تولید مثل کمتری دارند.

زنبور عسل غربی (Apis mellifera) از اوراسیا و آفریقا سرچشمه گرفت و در قرن هفدهم به آمریکای شمالی وارد شد. در برخی نقاط، مانند شهرستان سن دیگو، کالیفرنیا، آنها جمعیت های زیادی را ایجاد کرده اند که بیشتر آنها وحشی هستند که وحشی هستند و برای زنبورداری استفاده نمی شوند. در آنجا، آنها 75 درصد از بازدیدهای گل در میان گرده افشان ها را تشکیل می دهند.

دیلون تراویس و جاشوا کوهن، هر دو در دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، برای بررسی چگونگی تأثیر زنبورها بر تولید مثل گیاهان بومی، فرزندان سه گونه گیاهی Pacelia vulgaris را مقایسه کردند.فاصله های واسیلیا، مریم گلی سیاه (مریم گلی) و مریم گلی سفید (مریم گلی آپیانا) – توسط زنبورهای عسل یا گرده افشان های محلی گرده افشانی می شود.

محققان گل های گیاهان را بسته بندی کردند تا از رسیدن برخی گرده افشان ها به آنها جلوگیری کنند. بعداً، تیم گیاهان را بذر انداخت و موفقیت جوانه زدن و زنده ماندن نهال ها در 10 هفتگی و تعداد برگ (و در نهایت گل) آنها را اندازه گیری کرد. این به محققان در مورد کیفیت نسل گیاهان گفت.

فرزندان گیاهان گرده افشانی شده توسط گرده افشان های محلی دو تا پنج برابر بیشتر از گیاهان گرده افشانی شده توسط زنبورهای عسل از نظر تکاملی مناسب تر بودند – احتمال بیشتری برای زنده ماندن و تولید مثل داشتند.

مشاهدات میدانی تیم نشان داد که زنبورهای عسل از چندین مورد بازدید کردند تعداد گل های یک گیاه دو برابر سایر گرده افشان هاست. بنابراین، زنبورها می توانند گیاهان را مجبور به گرده افشانی با سرعت بالاتری کنند و در نتیجه فرزندان حاصل شود.

به گفته کوهن، شهرستان سن دیگو با بیش از 600 گونه بومی زنبور عسل و 2400 گونه گیاهی، کانون تنوع زیستی است، اما تأثیر بالقوه زنبورهای عسل بر این اکوسیستم نامشخص است.

او می گوید: «اگر تناسب اندام گیاه مادر کاهش یابد، فضاهای باز بیشتری برای گازها وجود دارد. بسیاری از این گیاهان مهاجم همچنین با پر کردن فضای بین بوته ها و خشک شدن، گسترش آتش را تشویق می کنند و بسیار قابل اشتعال می شوند.

از سوی دیگر، کوهن می گوید، عادت زنبورهای عسل به هدف قرار دادن فراوان ترین گل ها ممکن است به برخی از گیاهان بومی کمک کند.

Cohn توضیح می‌دهد: «اگر آن چیزهای رایج، گسترده و با گل‌های فراوان اکنون کمتر مناسب هستند، ممکن است به این معنی باشد که گیاهان کمیاب مزیت‌هایی دارند. بنابراین، می تواند از تنوع محافظت کند.»

گرچن لبون از دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو در کالیفرنیا می‌گوید این یافته‌ها «شواهد مهمی» هستند که نشان می‌دهد زنبورهای عسل می‌توانند تأثیر منفی بر گیاهان بومی بگذارند.

او می گوید که زنبورهای عسل به وضوح برای کشاورزی مهم هستند، اما یافته ها همچنین نیاز به بررسی دقیق تأثیرات زنبورهای وحشی و مدیریت شده را نشان می دهد.