یک سوم غذای جهان هدر می رود – در اینجا نحوه جلوگیری از کپک زدن آورده شده است

ضایعات غذا نه تنها از نظر اخلاقی قابل اعتراض است. همچنین مقدار زیادی گازهای گلخانه ای تولید می کند. اما این یک نبرد غذایی است که می توانیم با اقدامات ساده در خانه و فناوری جدید در صنعت پیروز شویم

توسط مارتا زاراسکا

من اغلب در آشپزخانه احساس گناه می کنم. مشکل آشپزی من نیست. من در فرانسه زندگی می کنم و به مهارت های آشپزی خود افتخار می کنم. دلیل گناه من مقدار غذایی است که مدام دور می ریزم. توده ای از ماکارونی های باقی مانده ، ماهی قزل آلا نخورده از بشقاب دخترم ، مقداری توفو منقضی شده در پشت یخچال کشف شد – همه چیز. آنجا در یک توده بالای بسته بندی پلاستیکی است که بیشتر مواد غذایی در آن پیچیده شده است.

این ممکن است یک توده متوسط ​​در سبد آشپزخانه من باشد ، اما در سراسر جهان ، ضایعات مواد غذایی مشکل بزرگی است. تقریباً یک سوم تولید از بین رفته یا هدر می رود و بیشتر آن در محل دفن زباله ریخته می شود. وقتی این غذا پوسیده می شود ، مقادیر زیادی گازهای گلخانه ای تولید می کند. اگر ضایعات غذایی یک کشور بود ، رد پای کربن آن تقریباً با ایالات متحده مطابقت داشت. ممکن است بگویید به جای اینکه غذای خودمان را بپزیم ، ما کره زمین را می پزیم. جای تعجب نیست که دانشمندان و فعالان – و بسیاری از مردم عادی مانند من – اینقدر نگران هستند.

من تصمیم گرفتم به علم بپردازم و از آنچه واقعاً می دانیم چگونه مطمئن شویم که غذای کمتری هدر می دهید بپرسم. حداقل قابل توجه بود. این روش خرید و غذا خوردن من را تغییر داد. ترجیحات من برای بسته بندی مواد غذایی تغییر کرده است. من همچنین آموختم که صنایع غذایی در آغاز یک تحول گسترده فناوری است ، که می تواند ضایعات مواد غذایی را نه یک مشکل بلکه یک فرصت.

در بیشتر تاریخ بشر ، داشتن رزق و روزی دشوار بوده و چیزی نیست که ما در آرزوی آن بودیم …