دریاچه باستانی در دهانه مریخ گیل ممکن است در واقع یک حوضچه کوچک بوده باشد

توسط لیا کرین

دریاچه ای باستانی در مریخ ممکن است بسیار کوچکتر از آن باشد که محققان تصور می کردند. مریخ نورد کنجکاوی ناسا بود اکتشاف چاله گیل برای بیش از هشت سال ، در حالی که مشاهدات اولیه نشان می داد که ممکن است یک بار کل دهانه آب پر شده باشد ، تجزیه و تحلیل جدید نشان می دهد که به جای آن یک سری گودال وجود دارد.

تجزیه و تحلیل قبلی داده های Curiosity به شدت به اندازه گیری به نام شاخص شیمیایی تغییر وابسته بود تا نحوه هوازدگی سنگ ها را در طول زمان مشخص کند. جوزف میشالسکی در دانشگاه هنگ کنگ و همکارانش پیشنهاد کردند که چون این مقیاس برای استفاده در زمین توسعه یافته است ، ممکن است در آب و هوای مریخ شدید معتبر نباشد.

در عوض ، آنها غلظت ترکیبات مختلف را تجزیه و تحلیل کردند که انتظار می رود بر اساس انواع مختلف هوازدگی در طول زمان تغییر کنند. آنها دریافتند که برخی از لایه های سنگی که توسط کنجکاوی مورد بررسی قرار گرفته اند در گذشته در گذشته با آب تعامل داشته اند ، اما احتمالاً بیشتر آنها در خارج از آب شکل گرفته اند.

“به نظر می رسد در بیش از صدها متر لایه ، تنها لایه هایی که می توان با گیجی ثابت کرد [formed in a lake] میچالسکی می گوید: “چند متر پایین است.” “در بین سنگهایی که مریخ نورد بازدید کرده است … قسمتی که به وضوح قابل مشاهده است 1 درصد دریاچه است.”

این صخره ها عمدتا در کمترین ارتفاع چند متری قرار داشتند رسوب در سوراخ، نشان می دهد که دریاچه آنقدرها که فکر می کردیم عمیق یا وسیع نیست. میشالسکی می گوید: “ممکن است دریاچه ای کوچک یا به احتمال زیاد مجموعه ای از دریاچه های کوچک در کف دهانه گیل وجود داشته باشد ، اما آنها گودالی کم عمق بوده اند.”

به نظر می رسد سنگ هایی که در آب تشکیل نشده اند آتشفشانی بوده اند ، بنابراین مایکلسکی می گوید ممکن است پس از خشک شدن آب در دهانه گیل از خاکستر ناشی از فوران آتشفشانی تشکیل شده باشد. مشاهدات سایر مأموریت های مریخ نشان داده است که این رسوبات توسط باد و نه آب رسوب کرده اند ، بنابراین این ناهماهنگی ممکن است برطرف شود.

مرجع مجله: پیشرفت علمو DOI: 10.1126 / sciadv.abh2687

برای سایت رایگان ما ثبت نام کنید پرتاب کننده یک روزنامه برای سفر در سراسر کهکشان و فراتر از آن ، هر جمعه