GPS می تواند زلزله را دو ساعت قبل پیش بینی کند، اما یک مشکل وجود دارد

از نظر تئوری می توان زمین لرزه ها را دو ساعت قبل پیش بینی کرد و جان افراد بی شماری را نجات داد – اما ابتدا باید حسگرهای GPS را توسعه دهیم که صد برابر دقیق تر از سنسورهای امروزی استفاده می شود.

در طول چند دهه گذشته، نظر کارشناسان در مورد اینکه آیا قبل از زمین لرزه ها فعالیت لرزه ای آشکاری وجود دارد یا اینکه ذاتاً رویدادهای آشفته و غیرقابل پیش بینی هستند، تغییر کرده است. اکنون، کوئنتین پلتیری و ژان ماتیو نوکه از دانشگاه کوت دازور در نیس، فرانسه، ممکن است این بحث را حل کرده باشند.

این جفت از داده های GPS برای تعیین لغزش تدریجی و شتابان بین صفحات تکتونیکی در آستانه وقوع زلزله استفاده کردند. این لغزش‌ها برای نمایش در لرزه‌سنج‌ها بسیار کوچک هستند، اما اگر شناسایی شوند، می‌توانند زمان شروع زمین‌لرزه را نشان دهند. چنین رویکردی قبلاً آزمایش شده بود، اما بلتری می‌گوید تحقیقات قبلی فقط به چند زمین‌لرزه نگاه کرده و علائم هشداردهنده‌ای را تولید کرده است که می‌توان آن‌ها را در صورت عدم وقوع زلزله یا برای مدت نامشخصی قبل از زلزله مشاهده کرد.

محققان از اندازه‌گیری‌های جی‌پی‌اس جمع‌آوری‌شده در طول پنج دقیقه استفاده کردند که دقت آن در عرض یک سانتی‌متر، در ۴۸ ساعت قبل از ۹۰ زمین‌لرزه جداگانه گرفته شده بود. آنها با مجموعه داده ترکیبی بیش از 3000 اندازه گیری، حرکات زمین ثبت شده را با جهت حرکت مورد انتظار هر مکان مقایسه کردند. هنگام زلزله ببینید.

در هر مورد، آنها دریافتند که بزرگترین حرکت در جهت مورد انتظار درست قبل از زلزله رخ داده است. آنها همچنین دریافتند که 23 نقطه داده آخر یک حرکت تدریجی در جهت مورد انتظار را نشان می دهند و هفت نقطه آخر بالاتر از هر نقطه دیگری در کل دوره 48 ساعته بوده است.

بلتری می‌گوید این نشانه‌ای از لغزش تدریجی، آهسته و غیرقابل تشخیص بین صفحات تکتونیکی است که حدود دو ساعت قبل از زمین‌لرزه‌ها آغاز شده است – چیزی که می‌تواند به یک زلزله‌شناس قابل اعتماد منجر شود.

اما یک مشکل وجود دارد. Bletery می گوید که سطوح نویز سنسورهای GPS فعلی به این معنی است که تشخیص فقط در مجموعه داده های عظیم امکان پذیر است، نه از هر مکان. او گفت که این امر مستلزم حسگرهای GPS است که قادر به تشخیص حرکات کوچک به اندازه 0.1 میلی متر هستند.

پلتیری می‌گوید: «ما نمی‌توانیم در مقیاس واحد زلزله را تشخیص دهیم، بنابراین نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم. اما به ما می گوید که چیزی در حال وقوع است، و اگر با اندازه گیری پیشرفت قابل توجهی داشته باشیم – یا خود حسگر، حساسیت آن را بهبود می بخشد، یا فقط داشتن مقدار بیشتری از آن – می توانیم چیزها را درک کنیم و پیش بینی کنیم.

رولاند بورگمان از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی می‌گوید این کار امیدوارکننده به نظر می‌رسد، اما سیگنال‌های پیشنهادی باید توسط تحقیقات بیشتر تایید شوند. او می‌گوید: «مشاهدات گذشته‌نگر زیادی از انواع مختلف پیش‌سازهای زلزله در گذشته – شوک‌ها، تغییر شکل‌ها و غیره – وجود داشته است، با این حال، آنها از نظر ویژگی‌های مشابهی که در زمان‌های دیگر اتفاق می‌افتند منحصر به فرد نیستند. از آنجایی که Bletery و Nocquet این فیلتر را می بینند که دو ساعت طول می کشد و ده ها زمین لرزه را مشاهده می کند، این نسبتا امیدوارکننده به نظر می رسد.