Meraxes gigas بدنی درشت و بازوهای کوچکی مانند تی رکس داشت

دایناسور کشف شده در آرژانتین به عنوان یک گونه جدید شناسایی شد. Miraxis Gegas 20 میلیون سال پیش زندگی می کرد تی رکسبدنی درشت، دندان های تیز و بازوهای نسبتاً کوچکی دارد

توسط کورین وتزل

گونه ای از دایناسورها که به تازگی کشف شده است، Miraxis Gegasدارای بدنی غول پیکر و اندام های جلویی کوچک مانند تیرانوزاروس رکس. به نظر می رسد هر دو گونه به طور مستقل بازوهای نسبتا کوچک خود را توسعه داده اند.

این دایناسور در سال 2012 در شمال پاتاگونیا، آرژانتین کشف شد و از آن زمان دیرینه شناسان به دقت اسکلت را آماده و بررسی کردند. خوان ایگناسیو کانال در موزه دیرینه شناسی ارنستو باخمن در ویلا ال چوکون، آرژانتین، که یکی از محققانی بود که فسیل را کشف کرد، می گوید خوشبختانه، این فسیل “بسیار کامل و به خوبی حفظ شده بود.” او می گوید، آنها قبل از اینکه به این نتیجه برسند که آنها به وضوح نشان دهنده گونه ای جدید هستند، استخوان ها را با سایر گونه های شناخته شده مقایسه کردند.

دوست دارد تی رکس، ام گیگاس او دندان های تیز، سر بزرگ و دم بزرگ داشت و روی پاهای قوی راه می رفت. جیمز ناپل در موزه تاریخ طبیعی آمریکا در نیویورک که در این تحقیق شرکت نداشت، می‌گوید: «برای مدت طولانی، ما فکر می‌کردیم که عمدتاً تیرانوسورها هستند که سر بزرگ، پاهای بلند و دست‌های کوچک را می‌سازند. این فسیل نشان می دهد که گروه دیگری از دایناسورها به نام کارکارودونتوسورها که شامل ام گیگاساو می‌گوید، او نیز همین نوع جهت تکاملی را در پیش گرفته بود.

محققان تخمین می زنند که ام گیگاس طول آن 11 متر و وزن آن حدود 4 تن بود. این گونه دارای جمجمه ای بود که با تاج ها، خارها و شاخ های کوچک تزئین شده بود و به نظر می رسد فرد بازیابی شده در حدود 45 سالگی مرده است، یعنی تقریباً دو برابر طول عمر معمول یک انسان. تی رکس.

ام گیگاس حدود 95 میلیون سال پیش – تقریباً 20 میلیون سال قبل از آن – در دوره کرتاسه پسین در سیاره پرسه می زد. تی رکس و دایناسورها روی درخت تکاملی بسیار از یکدیگر دور هستند. این نشان می دهد که اندام های جلویی کوچک دایناسورهای نسبتاً بزرگ حداقل دو بار به طور مستقل تکامل یافته اند.

Canale می‌گوید: «آن سلاح‌های نسبتاً کوچک نوعی عملکرد داشتند. از روی فسیل، محققان می توانند متوجه شوند که عضلات بازو ام گیگاس به خوبی توسعه یافته است که نشان می دهد از آن استفاده شده است. کانال فکر می کند که ممکن است از بازوهای خود برای نگه داشتن شریک زندگی در طول جفت گیری یا کمک به اصلاح خود پس از سقوط استفاده کرده باشند.

یافته ام گیگاس ناپولی می گوید این یادآوری است که درک ما از دایناسورها چقدر محدود بود. “هر دایناسور جدید، عجیب و غیرمنتظره واقعاً برای یادآوری اینکه چقدر برای کشف باقی مانده است، مهم است.”

مرجع مجله: زیست شناسی فعلیDOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.cub.2022.05.057