تجهیزات بیومتریک ساخت آمریکا به دست طالبان افتاد

توسط لیندسی بیلینگ

با کنترل طالبان بر افغانستان ، نگرانی های فزاینده ای در مورد نحوه استفاده آنها از داده های برنامه بیومتریک عظیم باقی مانده وجود دارد. یک پایگاه داده گسترده از افراد در افغانستان در دوران رژیم قبلی ایجاد شده بود ، اما روند سریع این بدان معناست که بسیاری هنوز در تدبیر هستند.

ایالات متحده اولین برنامه جمع آوری اثر انگشت ، اسکن عنبیه و تصاویر چهره نیروهای امنیتی ملی افغانستان را پس از آزمایش نمونه های اولیه این سیستم در سال 2002 ایجاد کرد. هدف اولیه این برنامه جلوگیری از نفوذ جنایتکاران و شورشیان طالبان در ارتش و نیروهای پلیس بود. به برای جمع آوری و ذخیره این داده ها ، وزارت دفاع ایالات متحده در سال 2004 سیستم شناسایی خودکار بیومتریک (ABIS) را راه اندازی کرد.

در طول این سالها ، طرح بیومتریک نیروهای ائتلافی و افغان را از چندین گروه بیومتریک برای جمع آوری داده های اثر انگشت ، عنبیه و بیومتریک ژنتیکی از جمعیتی که ممکن است جمع آوری کرده است ، در حال حاضر میلیون ها نفر. در سال 2020 ، دولت افغانستان سیستم بیومتریک مجوز کسب و کار را به منظور بهبود سهولت و کارایی پردازش مجوز راه اندازی کرد. در ماه ژانویه ، دولت افغانستان برنامه های خود را برای ثبت بیومتریک برای دانش آموزان و کارکنان 5000 مدرسه مذهبی در سراسر کشور به اشتراک گذاشت.

یک مقام ارشد دولت افغانستان که به مدت چهار سال با گروه بیومتریک همکاری نزدیک داشت ، گفت که برخی از این تجهیزات بیومتریک اکنون در دست طالبان است. دنیای جدید. تجهیزات شامل برخی از کیت های قابل حمل ویژه شامل رایانه لپ تاپ ، دوربین دیجیتال ، اسکنر اثر انگشت و خواننده عنبیه می باشد.

این مقام مسئول که خواست نامش فاش نشود ، گفت: “فقط فکر کنید ، آنها اکنون همه چیز از پلیس ، وزارت دفاع و کمیسیون انتخابات دارند.” او همچنین گفت که آنها تجهیزات را از تاسیسات مورد استفاده ریاست امنیت ملی ، سازمان امنیت و اطلاعات افغانستان ضبط کرده اند. “من عجله داشتم که بیرون بروم. آنها همه چیز دارند.” یک مقام نظامی آمریکایی تأیید کرد که طالبان دستگاه های بیومتریک را توقیف کرده اند ، اما تعداد دستگاه ها مشخص نیست.

این هفته حقوق بشر مستقر در ایالات متحده نوشت: “ما درک می کنیم که اکنون به احتمال زیاد طالبان به پایگاه های اطلاعاتی مختلف و تجهیزات بیومتریک در افغانستان دسترسی خواهند داشت.” “این فناوری به احتمال زیاد شامل دسترسی به پایگاه داده با اثر انگشت و اسکن عنبیه و شامل فناوری تشخیص چهره می شود.”

ترس از انتقام

نگرانی این است که طالبان بتوانند از تجهیزات و داده های بیومتریک برای قصاص علیه افرادی که در رژیم مورد حمایت ائتلاف فعالیت می کردند ، استفاده کنند. یک مترجم سابق که با نیروهای آمریکایی در پایگاه هوایی بگرام کار می کرد و اطلاعات بیومتریک او نیز گرفته شد ، می گوید که طالبان به تماس های تلفنی گوش می دهند و خانه به خانه برای کسانی که در کنار آمریکا در شهر قندهار کار می کردند ، جستجو می کنند. “ما فقط نمی دانیم آنها چه چیزی بر ما دارند.”

شان مک دونالد ، که در 10 سال گذشته با بخش داده های بشردوستانه کار کرده است ، می گوید: “طالبان علاقه مشخصی به شکار ، کشتن و ارعاب کسانی دارند که با دولت و جامعه جهانی کار کرده اند.”

آنی جاکوبسن ، نویسنده دسته اول: داستان جنگ مدرن در عصر تسلط هویتاو می گوید ایالات متحده بیش از 8 میلیارد دلار برای برنامه های بیومتریک در عراق و افغانستان هزینه کرده است و این برنامه ها نتوانسته است چیزی نزدیک به نتیجه موفقیت آمیز در جنگ ها به دست آورد. با این وجود ، در حالی که بسیاری از ابزارهای بیومتریک به دست طالبان افتاده است ، آنها تجهیزات لازم برای پردازش یا استفاده از داده ها را ندارند.

یکی از افسران شرکت کننده در جمع آوری اطلاعات در افغانستان که مایل بود نامش فاش نشود ، گفت که امنیت مردم افغانستان از اهمیت بالایی برخوردار است. او می گوید که داده های جمع آوری شده توسط ایالات متحده می تواند برای خروج برخی از کشورها مورد استفاده قرار گیرد ، زیرا داده های بیومتریک به طور گسترده جمع آوری شده و در شناسنامه افرادی که به ایالات متحده کمک کرده اند استفاده می شود.

او می گوید اگرچه این می توانست زودتر اتفاق بیفتد. “ایالات متحده اطلاعات زیادی برای شناسایی مدتها پیش دارد که به نظر من چه کسانی با او کار کرده اند و برای تخلیه زودتر آماده کرده اند و باید اخلاقی باشد.”

وزارت دفاع آمریکا به درخواست اظهار نظر در این زمینه پاسخ نداد.