اختربیولوژی: باکتری ها می توانند در شرایط شدیدی که ممکن است در دریاچه های مریخ باستانی یافت شده باشند، زنده بمانند

میکروارگانیسم ها با یکی از خشن ترین محیط های روی زمین سازگار شده اند، دریاچه ای گوگردی و اسیدی که شبیه دریاچه های باستانی مریخ است.

توسط چن لی

باکتری ها برای زنده ماندن در شرایط سخت دریاچه دهانه فعال بوآ در کاستاریکا، معروف به لاگونا کالینت، سازگار شده اند. این میکروارگانیسم‌ها سرنخ‌هایی درباره چگونگی وجود حیات در شرایط مشابه در مریخ ارائه می‌دهند.

لاگونا کالینته در ارتفاع 2300 متری از سطح دریا قرار دارد و یکی از خشن ترین محیط های روی زمین است. این ماده بسیار گوگردی و بسیار اسیدی است که مقادیر pH آن بین 0.87- تا 1.5 است. این دریاچه همچنین در معرض دماهای بسیار متغیر است که از 38 درجه سانتیگراد تا 90 درجه سانتیگراد متغیر است.

جاستین وانگ از دانشگاه می گوید که لاگونا کالینت دارای ترکیبات معدنی مشابه دهانه جوزف در مریخ است که توسط مریخ نورد اسپیریت ناسا در سال 2004 در مریخ کاوش شد. کلرادو بولدر

وانگ و تیمش برای توصیف میکروبیولوژی لاگونا کالینته، DNA میکروارگانیسم‌های موجود در نمونه‌های مایع دریاچه، توده‌های گوگرد و رسوب را در سال‌های 2013 و 2017 تجزیه و تحلیل کردند.

محققان دریافتند که نمونه‌ها دارای تنوع زیستی بسیار کمتری در مقایسه با اکثر اکوسیستم‌های روی زمین هستند. میکروارگانیسم ها بیشتر باکتری های این جنس بودند اسیدفیلیوم.

“ما یا انتظار داشتیم که اصلاً چیزی پیدا نکنیم زیرا این اتفاق می افتد [environment] وانگ می‌گوید: «این بسیار افراطی بود یا ارگانیسم‌های متعددی پیدا شدند، زیرا بیشتر میکروارگانیسم‌ها به این ترتیب با یکدیگر زندگی می‌کنند.» آنها در تعاملات بسیار همزیستی به یکدیگر وابسته هستند.

آنها دریافتند که باکتری ها سازگاری های تخصصی برای مقاومت در برابر شرایط خصمانه دریاچه، مانند توانایی آنها در متابولیسم انرژی از گوگرد، تکامل یافته اند. وانگ می‌گوید یکی از شگفت‌انگیزترین یافته‌ها این است که باکتری‌ها پلاستیک‌های زیستی ایجاد می‌کنند که به عنوان ذخیره انرژی عمل می‌کنند. او می‌گوید: «ما فکر می‌کنیم که از این پلاستیک‌های زیستی برای زنده ماندن در لبه دریاچه هنگام فوران‌های آتشفشانی استفاده می‌کنند.

نتایج نشان می دهد که زندگی در محیط های خشن که ممکن است در دریاچه های دهانه باستانی در مریخ وجود داشته باشد امکان پذیر است.

“نتایج نشان می دهد که مواد معدنی تشکیل شده در این شرایط در مریخ ممکن است با برخی از بقایای یا آثار حیات مرتبط باشند.” شان مک ماهون از دانشگاه ادینبورگ در بریتانیا می گوید. حتی اگر این محیط‌ها قابل سکونت باشند، ما هرگز نمی‌دانیم که واقعاً مسکونی هستند یا خیر، مگر اینکه فسیل‌هایی از نوعی تولید کنند.

مرجع مجله: مرزها در نجوم و علوم فضایی, DOI: 10.3389/fspas.2022.817900

برای سفر در سراسر کهکشان و فراتر از آن، هر جمعه، برای خبرنامه رایگان Launchpad ما ثبت نام کنید