ممکن است ماه هرگز در واقع میدان مغناطیسی قوی نداشته باشد

توسط متیو اسپارکس

تجزیه و تحلیل جدید از سنگ های ماه جمع آوری شده توسط ماموریت های آپولو نشان می دهد که ماهواره تنهایی طبیعی ما ممکن است دارای میدان مغناطیسی قوی نباشد ، همانطور که از زمان بازگشت نمونه های زمین شناسی به زمین تصور می شد.

ماه حدود 4.5 میلیارد سال پیش در برخوردی که بخشی از سیاره ما را به مدار فرستاد ، شکل گرفت ، بنابراین یک هسته آهنی شبیه به زمین دارد. در حال حاضر ، میدان مغناطیسی ماه کمتر از یک هزارم میدان زمین است ، اما تجزیه و تحلیل اولیه سنگ های ماه در دهه 1970 نشان داد که این میدان بین 3.9 تا 3.6 میلیارد سال پیش به اندازه زمین قوی شده بود. فرض بر این بود که او مدتهاست ناپدید شده است.

جان تاردونو در دانشگاه روچستر در نیویورک می گوید کشف شواهدی از وجود میدان مغناطیسی قوی در سنگ ها پس از ماموریت های آپولو غافلگیر کننده بود ، زیرا ماه آنقدر بزرگ نبود که بتواند آن را تأمین کند. او می گوید: “هیچ کس نتوانسته این تناقض را حل کند.” “چگونه میدان مغناطیسی دارید اگر راهی برای روشن کردن آن ندارید؟ پاسخ این است که میدان مغناطیسی ندارید.”

او و همکارانش فکر می کنند شواهد این میدان قوی در واقع به دلیل سنگ های ماه است که در اثر برخورد سیارک ها کشیده شده اند. آنها دریافتند که دیگر نمونه های سنگی دوران آپولو که از سایت های مختلف قمری گرفته شده است هیچ نشانه ای از چنین زمینه ای نشان نمی دهد.

محققان نمونه ای از شیشه مانند از سنگ ماه را که دو میلیون سال پیش در اثر برخورد یک سیارک شکل گرفته بود ، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و دریافتند که با سرد شدن و جامد شدن شواهدی از یک میدان مغناطیسی قوی را نشان می دهد. اما تا آن زمان ، میدان مغناطیسی قوی ماه باید کاهش می یافت. آنها می گویند این نشان می دهد که اثر باعث مغناطیس شدن شده است – و این امر می تواند در مورد نمونه های قدیمی نیز صادق باشد ، خطای محققان قبلی منجر به نتیجه گیری می شود ماه دارای میدان مغناطیسی فعال است.

این تیم همچنین نمونه هایی با قدمت 3.9 تا 3.2 میلیارد سال را آزمایش کردند و هیچ مدرکی مبنی بر وجود میدان مغناطیسی قوی پیدا نکردند. نمونه ها حاوی مواد معدنی بودند که در صورت وجود می توانستند هرگونه میدان را هنگام سرد شدن و شکل گیری ثبت کنند.

تاردونو می گوید ، روی هم رفته ، این نتایج نشان می دهد که ماه دارای میدان مغناطیسی قوی و طولانی مدت نیست ، همانطور که قبلا تصور می شد. او اعتراف می کند که ممکن است در 100 میلیون سال اول پس از شکل گیری ماه ، قبل از سرد شدن و نشستن ، میدان مغناطیسی وجود داشته باشد. اما هیچ صخره ای در آن ماه وجود ندارد و منظره آن دائماً در معرض برخورد سیارک ها قرار دارد.

آیا قادر بودیم چنین سنگهایی را حفاری و کشف کنیم ، شاید به عنوان بخشی از برنامه آرتمیس از ناساتاردونو می گوید ، آنها می توانند بینشی در مورد ترکیب اولیه جو زمین ارائه دهند ، زیرا ماه از میدان مغناطیسی سیاره ما عبور می کرد و مواد ردیابی را جمع آوری می کرد. اگر ماه دارای میدان مغناطیسی قوی نیز باشد ، چنین آزمایشی امکان پذیر نخواهد بود.

مرجع مجله: پیشرفت علمو DOI: 10.1126 / sciadv.abi7647

برای سایت رایگان ما ثبت نام کنید پرتاب کننده یک روزنامه برای سفر در سراسر کهکشان و فراتر از آن ، هر جمعه