آیا گزارش IPCC به تمرکز ذهن سیاستمداران بر تغییر آب و هوا کمک می کند؟

توسط آدام وان

اگر بشریت بخواهد از بدترین پیامدهای گرم شدن جهان جلوگیری کند که در گزارش هفته گذشته هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوا (IPCC) بیان شده است ، رهبران جهان باید برنامه های خود را برای کاهش انتشار دی اکسید کربن به طرز چشمگیری افزایش دهند. متأسفانه هنوز هیچ نشانه ای از این اتفاق وجود ندارد ، اما ناظران می گویند این نشریه باید اقدامات سیاسی در مورد انتشار گازهای گلخانه ای را تقویت کند.

بسیاری گزارش را همراه با حوادث آب و هوایی شدید فعلی مانند آتش سوزی در یونان و رکورد دمای 48.8 درجه سانتیگراد در اروپا به عنوان زنگ خطری که باید جامعه را به حرکت وادار کند ، مشاهده کردند.

رهبران محیط زیست خواستار نسخه های جدیدی از برنامه های اقلیمی هستند که کشورها قرار است هر پنج سال یکبار به عنوان بخشی از چارچوب توافق پاریس ارائه دهند. بدون برنامه های قوی تر ، “اهداف توافق پاریس دور از دسترس خواهد بود”. پاتریشیا اسپینوزا گفت: در تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد ، ناظر مذاکرات بین المللی آب و هوا ، که در اجلاس آب و هوایی COP26 در گلاسکو ، بریتانیا ، در ماه نوامبر به یک لحظه تعیین کننده می رسد.

برآورد شده است که برنامه های کنونی کشورها جهان را در میانه پنج سناریوی انتشار گازهای گلخانه ای قرار داده شده در گزارش IPCC قرار داده است. این سناریو باعث می شود که زمین تا 2.7 درجه سانتی گراد تا پایان قرن گرم شود – بسیار بالاتر از اهداف 1.5 درجه سانتی گراد و 2 درجه سانتیگراد توافقنامه پاریس.

آلوک شارما ، رئیس COP26 از کشورها خواست تا قبل از این نشست برنامه های جسورانه تری اتخاذ کنند. هفته گذشته ، وی خواستار “ساطع کننده های اصلی برای انجام وظیفه خود شد” ، عبارتی که معمولاً برای اشاره به چین ، ایالات متحده ، اتحادیه اروپا و هند استفاده می شود ، که مجموعاً بیش از نیمی از انتشارات جهانی را تشکیل می دهند. در پاسخ به گزارش IPCC ، چین هیچ اشاره ای به برنامه جدید خود نکرد ، در عوض نشان دهنده برنامه بلند مدت فعلی آن برای بی طرفی کربن تا سال 2060 است.

با این حال ، به گفته کارشناسان در مذاکرات بین المللی آب و هوا ، کار IPCC باید به COP26 و سیاستمداران حامی اقدامات اقلیمی کمک کند. پیتر بیتس ، مذاکره کننده ارشد سابق اتحادیه اروپا درباره آب و هوا که اکنون همکار دانشکده چتهم هاوس انگلستان است ، می گوید: “من فکر می کنم گزارش IPCC یک بیدار کننده بزرگ است.” “این واقعاً نگران کننده است. همراه با این حوادث شدید آب و هوایی ، من فکر می کنم این سیاست را برای اقدام تقویت می کند.”

اکثر کشورهای با درآمد بالا قبلاً برنامه های خود را از نسخه های 2015 خود ارتقا داده اند ، بنابراین امید چندانی برای اقدام بیشتر آنها وجود ندارد. در ماه آوریل ، ایالات متحده متعهد شد که انتشار دی اکسید کربن را تا سال 2050 تا 50 درصد کاهش دهد و اتحادیه اروپا متعهد به کاهش 55 درصدی در همان مدت شد. بیتس می گوید: “من متعهد شده ام که از همه کشورهای توسعه یافته بزرگ عمل کنم ، به استثنای استرالیا ، که یک سال پیش در بالاترین حد ما بود.”

به گفته بیتس ، این بدان معناست که سهم شیر از شکاف بین تعهدات دولت امروز و اقدامات مورد نیاز برای دستیابی به اهداف توافقنامه پاریس در مورد گرمایش زمین باید توسط کشورهای با درآمد متوسط ​​پر شود. به نظر نمی رسد این اتفاق بیفتد. او می گوید: “شما دارای برخی اقتصادهای نوظهور بزرگ مانند برزیل و اندونزی هستید که اساساً حرکت نمی کنند ، یا حتی به عقب برنمی گردند ، بنابراین این یک مشکل است.”

اینکه آیا یک طرح جدید قدرتمند از سوی چین در حال قریب الوقوع است ، که بیش از یک چهارم دی اکسید کربن جهان را منتشر می کند و در حال حاضر تنها قصد دارد انتشار دی اکسید کربن خود را تا سال 2030 افزایش دهد ، بسیار مهم خواهد بود. “من گمان می کنم آنها آن را بازبینی می کنند. س isال این است ، آیا آنها قصد دارند به تدریج کاری را انجام دهند که به نظر خوب می رسد یا چیزی دگرگون کننده؟ شما می توانید دلایل محکمی در پشت آن ایجاد کنید. [China] شما کاری جاه طلبانه انجام می دهید و چرا باید کاری را تدریجی انجام دهید. “بیتس می گوید.

گزارش IPCC ممکن است به حمایت از دولت های دیگر نیز کمک کند ، حتی اگر آنها از برنامه آب و هوایی جدید خجالت نکشند. به عنوان مثال ، تصور می شد که هند قبل از اجلاس آب و هوایی جو بایدن ، رئیس جمهور آمریکا در ماه آوریل ، در آستانه صدور یک هدف خالص صفر بود ، اما در این زمینه موفق نشد. ما همچنین می دانیم که کره جنوبی ، هفتمین صادرکننده بزرگ دی اکسید کربن در جهان ، روی طرحی جدید کار می کند.

بزرگترین پیامدهای سیاسی گزارش IPCC ممکن است به سادگی بازگرداندن این موضوع به بالای دستور کار دولتهایی باشد که از همه گیری ، مشکلات اقتصادی و سایر نگرانی های فوری داخلی منحرف شده اند. یک منبع دولتی بریتانیا می گوید: “رهبران هر روز تعداد زیادی از مسائل را در صفحه خود دارند ، کووید مساله واضح است. این مسئله در تلاش است تا اولویت شماره یک شود.”

منبع با اشاره به گزارش IPCC ، گفت: “این مسئله را به جلو و مرکز می برد. می تواند [sometimes] به عنوان یک دستور کار یا برنامه بلند مدت تلقی می شود [only] برای کشورهایی که بیشترین انتشار گازهای گلخانه ای را منتشر می کنند یا آنهایی که قبلاً بیشترین تأثیرات را احساس کرده اند. پیام [from the IPCC] این است که جهانی است و نیاز به راه حل جهانی دارد. این به شدت برای هر رهبر جهانی نشان می دهد که باید تا به حال در بالای صندوق ورودی تا گلاسکو قرار داشته باشد ، بنابراین می توان به اندازه کافی تصمیم گیری کرد تا از فاجعه جلوگیری شود. “

کشورهای کم درآمد به این گزارش پاسخ دادند و خواستار تأمین مالی بیشتر آب و هوا شدند ، از جمله کشورهای پردرآمد که به تعهد خود در سال 2009 مبنی بر تأمین سالانه 100 میلیارد دلار تا سال 2020 عمل کردند ، که طبق آخرین برآوردها فقط 80 میلیارد دلار است. “یافته های گزارش IPCC نیاز مبرم به شتاب و اقدام – با جاه طلبی بیشتر را تقویت می کند. [climate plans]سونام وانگدی از گروه کشورهای کم توسعه یافته در بیانیه ای گفت: “برنامه های بلند مدت برای کربن زدایی و تأمین مالی بیشتر آب و هوا – مدتها قبل از باز شدن درها در COP26.”

یکی از پیامهای این گزارش که می تواند تأثیر فوری داشته باشد این است که “اکنون یک حقیقت ثابت شده است” که تغییرات آب و هوایی با رویدادهای شدید آب و هوایی مانند موج گرما و سیل که امسال کشورها از کانادا تا چین را درگیر کرده است ، مرتبط است. “من فکر می کنم افزایش توانایی ارتباط دادن برخی رویدادها با اطمینان به تغییرات آب و هوایی ، روایت را تقویت می کند [for action on emissions]بیتس می گوید.

این پیوند قوی تر می تواند سرمایه گذاری بیشتری را برای سازگاری با گرم شدن جهان ایجاد کند. باب وارد از دانشکده اقتصاد لندن می گوید: “اکنون که مردم به این نکته پیوسته اند که تغییرات آب و هوایی در اینجا وجود دارد و تاثیرات بدی دارد ، این می تواند ذهن افراد را متمرکز کند.” “این دیگر یک مسئله نظری دور نیست ، اما اینجا و اکنون است.” او می گوید که جوامع باید انعطاف پذیری خود را افزایش دهند زیرا بسیاری از تأثیرات تغییرات آب و هوایی در ده ها سال پیش برطرف شده است.

لیز استیونز ، از دانشگاه ریدینگ انگلستان ، که با سازمان های بشردوستانه از جمله جنبش صلیب سرخ همکاری می کند ، می گوید چنین گروه هایی خواستار سرمایه گذاری بیشتر در “اقدامات پیشگیرانه” در COP26 هستند. این شامل سیستم های هشدار اولیه برای سیل و موج گرما ناشی از آب و هوای شدید ، و همچنین اطمینان از استفاده جوامع از این سیستم ها است. “کشورهایی که بیشتر در معرض تغییرات آب و هوایی هستند در حال حاضر آثار حوادث شدید را تجربه می کنند. آنها به درستی از کشورهایی که باعث تغییرات آب و هوایی شده اند برای سازگاری در آنها به دنبال حمایت هستند.

این گزارش همچنین می تواند بر بحث سیاسی در مورد هزینه اقدامات برای رساندن اقتصاد به صفر خالص تأثیر مثبت بگذارد. این امر در بریتانیا در ماه های آینده در دستور کار قرار خواهد گرفت ، زیرا دولت عناصر جدیدی از استراتژی خالص صفر خود در پاییز امسال را ترسیم می کند ، از جمله اینکه در مورد گرم کردن سوخت های فسیلی در خانه ها چه باید کرد ، که میلیاردها پوند هزینه دارد. تغییر دادن. به

در این رابطه ، این گزارش باید دست سیاستمداران را تقویت کند که هزینه های اقدامات قوی را توجیه می کنند. وارد می گوید: “نکته بسیار بد آب و هوا این است که مضر است.” “در حالی که مردم هزینه انجام تغییرات را زیر نظر دارند. [for net zero]در طرف دیگر دفتر کل ، آنها اکنون می توانند این خسارت را ببینند ، که نه تنها آسیب اقتصادی است ، بلکه خسارت جانی نیز به همراه دارد. مردم اکنون می توانند ببینند که هیچ گزینه رایگان در اینجا وجود ندارد. “

دوره پایداری آنلاین به رهبری متخصصان ما را امتحان کنید و تغییرات عملی را که می توانید ایجاد کنید و تأثیر زیادی بر محیط زیست داشته باشید کشف کنید