افراد کم درآمد زمان بیشتری را در انتظار خدمات ضروری در ایالات متحده می گذرانند

افراد خانواده های کم درآمد سالانه 6 ساعت بیشتر از خانواده های ثروتمندتر در انتظار خدمات ضروری هستند. سیاه پوستان نیز زمان بیشتری را صرف انتظار می کنند

توسط کورین وتزل

افراد خانواده های کم درآمد حداقل 6 ساعت بیشتر در سال در انتظار خدمات دولتی، مراقبت از کودکان و مراقبت های بهداشتی نسبت به اعضای خانواده های ثروتمندتر در ایالات متحده هستند. علاوه بر این، سیاه‌پوستان صرف‌نظر از وضعیت اقتصادی‌شان، به اندازه افرادی که درآمد کمتری دارند، وقت خود را در انتظار صرف می‌کنند.

استفان هولت از دانشگاه آلبانی در نیویورک تصمیم گرفت تا بررسی کند که چگونه زمان انتظار برای افراد مختلف پس از اینکه همسرش به طور غیرمنتظره ای طولانی منتظر چشم پزشک بود، متفاوت است. این برگرفته از داده‌های بررسی استفاده از زمان آمریکا توسط اداره آمار کار ایالات متحده بود که در آن شرکت‌کنندگان یک دفترچه خاطرات 24 ساعته از فعالیت‌هایی مانند کار، مطالعه و انجام کارهای انجام دادند.

هولت و همکارش کیتی وینوپال دریافتند افرادی در خانواده‌هایی که درآمدشان کمتر از 20000 دلار در سال است به طور متوسط ​​12 دقیقه بیشتر در هر روز انتظار نسبت به کسانی که بیش از 150000 دلار درآمد دارند در هر روز انتظار صرف می‌کنند. حدود یک چهارم مردم در ایالات متحده در خانواده های گروه کم درآمد و 8 درصد در گروه پردرآمد زندگی می کنند.

برای Medicare، افرادی که در براکت کم درآمد بودند به طور متوسط ​​18 دقیقه بیشتر از افرادی که در براکت با درآمد بالاتر بودند منتظر ماندند.

این زوج همچنین دریافتند که افراد سیاهپوست بدون در نظر گرفتن وضعیت درآمد، بیشتر منتظر خدمات هستند و اسپانیایی‌ها بیشتر از سفیدپوستان در همان گروه درآمدی منتظر خدمات هستند.

محققان تخمین می زنند که این همه انتظار اضافی هر سال بین 3.6 تا 9.3 میلیارد دلار هزینه از دست دادن بهره وری را به اقتصاد ایالات متحده وارد می کند. هولت می گوید: «این 6 ساعت در سال یک انتظار نیست، بلکه یک انتظار اضافی است، فقط به این دلیل که درآمد شما کم است.

الیزابت کوهن از دانشگاه سیراکیوز در نیویورک می گوید: «تجربه انتظار طولانی تری برای چیزها نسبت به سایر افراد اطرافتان… حس بسیار مشخصی از بی عدالتی را ایجاد می کند. او می گوید که یکی از دلایل طولانی بودن زمان انتظار این است که افراد کم درآمد اغلب به برنامه های دولتی متکی هستند که شامل فرآیندهای کند و دست و پا گیر است.

هولت می‌گوید تبعیض نژادی ممکن است یکی از دلایلی باشد که سیاه‌پوستان ثروتمند نسبت به سفیدپوستان با درآمدهای مشابه زمان انتظار طولانی‌تری دارند. او همچنین می‌گوید که تحقیقات قبلی نشان داده است که سیاه‌پوستان پردرآمد بیشتر از سفیدپوستان ثروتمند یا اسپانیایی تبارها در محله‌های با درآمد مختلط زندگی می‌کنند، بنابراین احتمالاً حتی اگر ثروتمند باشند مجبور به تقسیم خدمات سنگین هستند.

انتظار می تواند فراتر از خسته کننده باشد. تأخیر در دریافت مراقبت های پزشکی، که می تواند زمانی رخ دهد که کارکنان کافی برای پاسخگویی به تقاضا وجود نداشته باشد، می تواند منجر به پیامدهای سلامت بدتر شود. صف‌های طولانی در فروشگاه‌های مواد غذایی ممکن است مردم را به سفرهای کمتر و خرید غذاهای فرآوری‌شده و ماندگار سوق دهد.

هولت می‌گوید هیچ راه‌حل واحدی برای کاهش زمان انتظار وجود ندارد، اما داشتن منابع انعطاف‌پذیرتر که برنامه‌های کاری مختلف را در خود جای دهد می‌تواند کمک کند. او همچنین افزایش دسترسی به مراقبت های بهداشتی ارائه شده توسط دولت مانند Medicaid و افزایش سرمایه گذاری در منابع محله را پیشنهاد می کند که می تواند شکاف نابرابری زمانی را بیشتر ببندد.