جوجه ها دیرتر از آنچه فکر می کردیم اهلی شدند اما نمی دانیم چرا

جوجه ها دیرتر از آنچه فکر می کردیم اهلی شدند، اما شاید نه برای گوشتشان. از طرف دیگر، آنها ممکن است به عنوان سیستم های هشدار اولیه یا راهنمای معنوی برای زندگی پس از مرگ عمل کرده باشند

توسط کالین باراس

قدیمی‌ترین جوجه‌های خانگی که تاکنون پیدا کرده‌ایم، ۳۶۷۰ سال پیش زندگی می‌کردند، که نشان می‌دهد رایج‌ترین حیوان خانگی جهان تاریخچه بسیار کوتاه‌تری نسبت به آنچه قبلا تصور می‌شد دارد. علاوه بر این، به نظر نمی رسد که این پرندگان برای گوشت خود پرورش داده شده باشند، که دلیل این روند اهلی شدن را نامشخص می کند.

مرغ زنده امروزی از نسل یک پرنده وحشی بومی آسیای جنوب شرقی به نام مرغ جنگلی قرمز است.گالوس گالوس) اما دقیقاً زمان وقوع اهلی شدن مشخص نبود. برخی از محققان تخمین زده اند که اولین مرغ اهلی بیش از 6000 سال پیش زندگی می کرده است، در حالی که برخی دیگر ادعا می کنند که استخوان مرغ را در سایت های باستان شناسی 10000 ساله یافته اند.

Ofili Librasseur از مرکز انسان شناسی و ژنومیک در تولوز، فرانسه، تحلیل جامعی از شواهد را به همراه داشت. او نتیجه می‌گیرد که مرغ‌های اهلی برای اولین بار خیلی دیرتر – بین سال‌های 1650 قبل از میلاد و 1250 قبل از میلاد در مکانی به نام بان نون وات در مرکز تایلند، به وضوح در اسناد باستان‌شناسی ظاهر شدند.

لیبراسور می گوید: «این اولین مدرک قطعی است. نه تنها استخوان های مرغ در بان نون وات فراوان است، بلکه شواهدی نیز وجود دارد که نشان می دهد مردم با پرندگان دفن شده اند، که نشان دهنده روابط خانوادگی است.

یکی از دلایلی که محققان قبلاً پیشنهاد کرده‌اند اهلی‌سازی خیلی زودتر اتفاق افتاده است این است که استخوان مرغ به راحتی با استخوان‌های پرندگان دیگر مانند قرقاول اشتباه می‌شود. دلیل دیگر این است که حیوانات حفاری می‌توانند استخوان‌های جوجه‌های جوان را از زیر زمین بیرون بیاورند و در نهایت به لایه‌های قدیمی‌تر و عمیق‌تری از خاک برسند، که می‌تواند باستان‌شناسان را وادار کند که استخوان‌ها قدیمی‌اند.

در مطالعه دوم، جولیا بست از دانشگاه کاردیف، بریتانیا و همکارانش نشان دادند که چگونه این فرآیند می تواند باستان شناسان را گیج کند. آنها تاریخ 23 استخوان مرغ را از چندین مکان باستان شناسی در سراسر اروپا و شمال غربی آفریقا تعیین کردند و دریافتند که 18 مورد از آنها کوچکتر از آنچه قبلا تصور می شد هستند.

تخمین زده می شود که یک استخوان از محلی در بلغارستان حدود 7500 سال قدمت داشته باشد – اما تاریخ گذاری رادیوکربن نشان می دهد که متعلق به مرغی بوده که بین سال های 1959 تا 1985 زنده بوده است. به گفته بست، این یافته ها کاملاً غیرمنتظره نبودند. او می‌گوید: «ما کم‌کم متوجه می‌شویم که برخی از استخوان‌های قدیمی ممکن است به اندازه‌ای که گفته می‌شد قدیمی نبوده باشند.

تیم Lebrasseur مشکوک است که اهلی کردن مرغ ممکن است ناشی از ظهور کشاورزی غلات در جنوب شرقی آسیا باشد. «این امر بازتر و کمتر ایجاد می کند [tree-covered] محیط زیست، که در واقع محیطی است که در آن پرنده بوته ای قرمز رشد می کند.» «و آنها می توانستند از زباله های جوامع بشری تغذیه کنند.»

این نشان می دهد که پرندگان جذب سکونتگاه های انسانی شده اند و انتخاب طبیعی ممکن است در تبدیل آنها به جوجه های اهلی نقش داشته باشد. اعتقاد بر این است که اهلی کردن سگ ها به روشی بسیار مشابه اتفاق افتاده است.

اینکه چرا انسان ها اهلی کردن جوجه ها را تشویق کرده اند کمتر مشخص است. بست و همکارانش شواهد کمی از ذبح مرغ ها برای گوشتشان پیدا کردند که برای اولین بار به اروپا معرفی شدند، و لیبراسائر فکر می کند که این نشان می دهد که اهلی شدن به دلیل تمایل به گوشت نبوده است. او می‌گوید ما هنوز واقعاً نمی‌دانیم چه چیزی باعث این عمل شد. جوجه های اولیه ممکن است مانند غازها به عنوان زنگ خطر عمل کرده باشند یا شاید آنها را برای تخم های خود نگه داشته اند.

آنچه ما می دانیم این است که مرغ ها به طور کلی به عنوان حیوانات عجیب و غریب در نظر گرفته می شدند، به خصوص زمانی که در خارج از محدوده جغرافیایی طبیعی پرندگان بوته ای قرمز پخش می شدند. بست و همکارانش با تعیین قدمت آنها با استفاده از کربن رادیویی توانستند ببینند کهن‌ترین جوجه‌های اروپا – که قدمت آنها به هزاره اول قبل از میلاد می‌رسد – اغلب با دقت دفن می‌شوند تا اینکه بطور تصادفی ذبح شوند.

بست می‌گوید دفن مشترک انسان‌ها و مرغ‌ها در بریتانیا در حدود 2000 سال پیش ممکن است شاهدی باشد بر این که پرندگان به عنوان راهنمای معنوی در نظر گرفته می‌شوند که می‌تواند روح انسان را به زندگی پس از مرگ هدایت کند. برخی معاشرت ها با خدایان وجود داشت.

در اروپا، تنها چند قرن پس از ورود مرغ به میز ناهار خوری بود که وضعیت آن کاهش یافت. در نهایت جوامع بشری پرورش جوجه در شرایط فشرده را قابل قبول دانستند. اما Lebrasseur فکر می کند که روند اخیر به سمت مرغ مطلق نشان می دهد که برخی از مصرف کنندگان اکنون کمی بیشتر به رفاه مرغ اهمیت می دهند. او می گوید: «این یک تحول جالب است. “اکنون یک انتخاب آگاهانه مصرف کننده برای انتخاب مرغ با دسته وجود دارد.”

مراجع مجله: PNAS، DOI: 10.1073/pnas.2121978119 و دوران باستان، DOI: 10.15184 / aqy.2021.90

مشترک شدن در داستان انسانی ما، یک خبرنامه ماهانه رایگان در مورد انقلاب در باستان شناسی و تکامل انسان