تصویر خیره کننده سحابی JWST ستارگانی را نشان می دهد که تا به حال ندیده ایم

مدیریت سپتامبر 7, 2022

45 زمان تقریبی مطالعه 2 دقیقه

ستاره شناسان از تلسکوپ فضایی جیمز وب برای بررسی رشته های غبار و گاز در سحابی رتیل، درخشان ترین و بزرگترین مهدکودک ستاره ای اطراف استفاده کرده اند.

فضا

6 سپتامبر 2022

توسط لیا کرین

سحابی رتیل که توسط دوربین مادون قرمز نزدیک JWST دیده می شود

ناسا، ESA، CSA، STScI

در میان ابر عظیمی از غبار و گاز، هزاران ستاره در حال شکل گیری هستند. بسیاری از این ستارگان قبلا دیده نشده بودند، اما این تصاویر از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) آنها را برای اولین بار نشان می دهد.

این تصاویر سحابی رتیل را نشان می دهد که در فاصله 161000 سال نوری از ما در ابر ماژلانی بزرگ – کهکشانی در حال چرخش به دور کهکشان راه شیری قرار دارد. این سحابی بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین سحابی در بین تمام کهکشان‌های نزدیک است و میزبان برخی از پرجرم‌ترین ستاره‌هایی است که ستاره‌شناسان تاکنون دیده‌اند.

ستاره های جوان پرجرم که یک خوشه آبی درخشان را در نزدیکی مرکز تصویر بالا تشکیل می دهند، با تشعشعات قوی و بادهای ستاره ای شدید خود، گازی را به اطراف خود می ریزند و ستون های گازی نسبتاً متراکمی را نشان می دهند که در آن ستاره های جوان بیشتری در حال شکل گیری هستند. تصویر بالا با دوربین مادون قرمز نزدیک JWST (NIRCam) گرفته شده است که رشته های گرد و غباری را نشان می دهد که شبکه سحابی رتیل را تشکیل می دهند.

اما با نگاه کردن به طول موج‌های بلندتر توسط ابزار مادون قرمز میانی (MIRI) JWST که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، وب چهره متفاوتی به خود می‌گیرد. این طول‌موج‌ها به ما اجازه می‌دهند تا عمیق‌تر از همیشه به ابر نگاه کنیم، و نقاط کوچک نور نشان می‌دهند که پیش‌ستاره‌ها هنوز در حال شکل‌گیری هستند. هیدروکربن‌ها که به رنگ‌های آبی و بنفش نشان داده شده‌اند، از لبه‌های ابرهای غبار مانند یک حجاب فانتوم عبور می‌کنند، در حالی که مناطق متراکم‌تر غبار، دید JWST را کاملاً مبهم می‌کنند، مانند گوشه پایین سمت چپ.

در طول موج‌های طولانی‌تر نوری که توسط ابزار فروسرخ متوسط (MIRI) گرفته شده است، وب روی ناحیه اطراف خوشه ستاره‌ای مرکزی تمرکز می‌کند و نمای کاملاً متفاوتی از سحابی رتیل را نشان می‌دهد. در این نور، ستارگان جوان داغ از خوشه محو می شوند و درخشنده می شوند و گاز و غبار درخشان ظاهر می شوند. هیدروکربن های فراوان سطوح ابرهای غباری را که به رنگ آبی و بنفش نشان داده شده اند را روشن می کند. بیشتر سحابی پراکنده تر و شبح مانند است زیرا نور مادون قرمز میانه قادر است آنچه را که در اعماق ابرها می گذرد نشان دهد. پیش ستاره‌های پایدار در پیله‌های غبارآلودشان ظاهر می‌شوند، از جمله یک خوشه درخشان در لبه بالایی تصویر، سمت چپ مرکز. مناطق دیگر مانند گوشه سمت راست پایین تصویر تاریک به نظر می رسند. این به متراکم ترین نواحی غبار در سحابی اشاره دارد که حتی طول موج های فروسرخ میانی نیز نمی توانند به آن نفوذ کنند. اینها می توانند مکان های شکل گیری ستاره های آینده یا فعلی باشند. — NASA، ESA، CSA، STScI، Webb ERO Production

سحابی رتیل به دلیل سرعت هولناک شکل‌گیری ستاره‌ها مورد توجه اخترشناسان است – در هیچ کجای کهکشان ما ستارگانی با این حجم عظیم شکل نمی‌گیرند. این باعث می‌شود که آن را نسبتاً شبیه کهکشان‌های غبارآلود میلیاردها سال پیش کنیم، زمانی که شکل‌گیری ستارگان در جهان در به اصطلاح «ظهر کیهانی» در شدیدترین حالت خود بود. JWST قادر به رصد آن کهکشان‌ها خواهد بود، بنابراین مقایسه آن مشاهدات با مشاهدات دقیق‌تر این سحابی ممکن است به ما در درک فعال‌ترین زمان کیهان کمک کند.

برای سفر در سراسر کهکشان و فراتر از آن، هر جمعه، برای خبرنامه رایگان Launchpad ما ثبت نام کنید