رفتار حیوانات: موش‌های ماده هنگام بارداری ادراری با بوی موز ترشح می‌کنند تا از نرها جلوگیری کنند.

موش‌های ماده باردار و شیرده در ادرار خود یک ماده شیمیایی با بوی موز ترشح می‌کنند که گمان می‌رود نرها را تحت فشار قرار دهد تا مرتکب نوزادکشی نشوند.

توسط آلیس کلاین

موش‌های ماده‌ای که به‌شدت باردار هستند یا به‌تازگی زایمان کرده‌اند، یک ماده شیمیایی با بوی موز در ادرار خود تولید می‌کنند که به نرها فشار می‌آورد و احتمالاً از کشتن بچه‌هایشان جلوگیری می‌کند.

جفری موگیل از دانشگاه مک گیل در مونترال و همکارانش این رفتار را کاملاً تصادفی کشف کردند. او می‌گوید: «ما در حال آزمایش روی موش‌های ماده باردار بودیم و متوجه شدیم که موش‌های نر که در آزمایش‌های دیگر در همان اتاق استفاده شده‌اند کمی دیوانه‌کننده عمل می‌کنند.

برای اکتشاف بیشتر، آنها سطح استرس موش‌های نر را زمانی که در نزدیکی موش نر یا ماده دیگری که باردار نبود، اخیراً باردار بود، به‌شدت باردار نبود، به‌تازگی زایمان کرده بود و در حال شیردهی بود یا زایمان کرده بود، در قفس گرفتند. او در گذشته به دنیا آمده و دیگر شیر نمی دهد.

موش‌های نر وقتی در نزدیکی موش‌های ماده باردار یا شیرده بودند، اما نه زمانی که نزدیک موش‌های دیگر بودند، حساسیت کمتری نسبت به درد و سطوح بالای کورتیکواستروئیدها – هر دو نشانه استرس – نشان دادند.

محققان دریافتند که این امر به این دلیل است که زنان باردار و شیرده در ادرار خود ماده شیمیایی به نام آمیل استات تولید می کنند که بوی موز می دهد. این در قفس نرهای همسایه برآمده بود و هنگام استنشاق آنها را عصبی می کرد.

تنها قرار دادن مردان در معرض این ماده شیمیایی به تنهایی باعث ایجاد احساس عصبی در آنها می شود، حتی زمانی که هیچ زن باردار یا شیردهی در آن حضور نداشت.

موگیل می‌گوید: ماده‌ها احتمالاً زمانی این ماده شیمیایی را آزاد می‌کنند که در شرف بچه‌دار شدن هستند یا فقط از آنها خواسته‌اند که به مردان بگویند: “اگر نزدیک‌تر شوید، من می‌خواهم بچه‌های شما را شکست دهم.”

او می‌گوید که به این دلیل است که موش‌های نر سعی می‌کنند توله‌هایی را که سایر نرها تولید کرده‌اند، بکشند.

مطابق با این موضوع، زنان باردار و شیرده هنگام قرار گرفتن در معرض مردان غریبه نسبت به زمانی که در معرض پدر فرزندان خود قرار می گرفتند، علائم ادرار بیشتری از خود بر جای می گذاشتند.

موگیل می‌گوید: «ماده‌ها در صورتی که نرها بخواهند به بچه‌هایشان حمله کنند، شناخته شده‌اند که پرخاشگری جدی از خود بروز می‌دهند، بنابراین ما فکر می‌کنیم که وقتی نرها این ماده شیمیایی را در ادرارشان استشمام می‌کنند، احتمال دعوا باعث واکنش استرس آنها می‌شود.»

به گفته موگیل، محققان آزمایش نکردند که آیا استنشاق این ماده شیمیایی واقعاً از کشتن توله‌های نر جلوگیری می‌کند، زیرا انجام این نوع آزمایش غیراخلاقی است.

موگیل می‌گوید این یافته‌ها پیامدهایی برای سایر تحقیقات موش‌ها دارد، زیرا برخی از دانشمندان ممکن است در آزمایش‌های خود سهواً از موش‌های نر در نزدیکی موش‌های ماده باردار استفاده کنند. او می‌گوید این ممکن است یکی از دلایلی باشد که چرا آزمایشگاه‌های مختلف گاهی اوقات نتایج متفاوتی از آزمایش‌های مشابه دریافت می‌کنند. این چیزی است که باید بیشتر به آن توجه کنیم.»

مرجع مجله: پیشرفت علمDOI: 10.1126 / sciadv.abi9366