کووید طولانی: از هر هشت نفر یک نفر ماه ها پس از ابتلا به ویروس کرونا دچار علائم می شود

محققان با استفاده از داده های نظرسنجی از هلند در مراحل اولیه اپیدمی، شیوع COVID-19 را تخمین زدند.

توسط جیسون آرون موروگسو

بر اساس داده‌های نظرسنجی از هلند، از هر هشت بزرگسالی که در مراحل اولیه همه‌گیری به COVID-19 مبتلا شده‌اند، یک نفر علائم طولانی‌مدت COVID-19 را نشان می‌دهد.

سازمان جهانی بهداشت (WHO) کووید طولانی را به عنوان بیماری تعریف می کند که معمولاً در عرض سه ماه پس از شروع COVID-19 رخ می دهد و علائم آن حداقل دو ماه طول می کشد. این را نمی توان با تشخیص جایگزین توضیح داد و می تواند شامل درد قفسه سینه، از دست دادن بویایی و درد عضلانی باشد.

علائم دلایل زیادی دارند، بنابراین نمی توان گفت که چه تعداد از افراد از این اثرات طولانی مدت عفونت COVID-19 رنج می برند.

آرانکا بالرینگ از دانشگاه گرونینگن و همکارانش بیش از 76000 بزرگسال را بین 31 مارس 2020 تا 2 اوت 2021 در Drenthe، Friesland و Groningen در شمال هلند مورد بررسی قرار دادند.

محققان در ابتدا به صورت هفتگی از افراد در مورد سلامتی آنها نظرسنجی کردند. آنها سپس هر دو هفته یک بار از ژوئن 2020 و سپس یک بار در ماه از آگوست 2020 شرکت کنندگان را بررسی کردند.

در طول دوره مطالعه، 4251 نفر برای اولین بار مبتلا به کووید-19 تشخیص داده شدند. این تیم هر یک از این افراد را با دو فرد دیگر هم سن و جنس که آلوده نشده بودند مطابقت داد.

با مقایسه افرادی که به کووید-19 مبتلا شده اند با کنترل های یکسان در تاریخ های مشابه، محققان می توانند علائمی را که سه تا پنج ماه پس از ابتلا به ویروس کووید-19 ظاهر شده اند را بهتر شناسایی کنند.

آنها COVID-19 را به عنوان وضعیتی تعریف می کنند که در آن حداقل یک علامت به شدت متوسط ​​​​سه تا پنج ماه پس از ابتلای فرد به COVID-19 افزایش می یابد. با این تعریف، یک نفر از هر 8 نفر در مطالعه که کووید-19 داشتند برای مدت طولانی به کووید-19 مبتلا شدند. از دست دادن بویایی و چشایی، دردهای عضلانی و خستگی عمومی شایع ترین علائم این بیماری طولانی مدت بود.

این تیم همچنین دریافت که بازگشت شدت علائم COVID-19 به سطح اولیه در زنان نسبت به مردان بیشتر طول می کشد. بالرینگ می‌گوید: برخی از مطالعات نشان می‌دهند که زنان با موانع بیشتری برای مراقبت‌های بهداشتی روبرو هستند و بنابراین بعداً برای علائم کمک می‌کنند و این ممکن است بر شدت COVID-19 تأثیر بگذارد.

محققان نتوانستند تعیین کنند که آیا این علائم بیش از پنج ماه ادامه داشته است یا خیر، و همچنین نتوانستند تعیین کنند که این تداخل در زندگی روزمره چقدر بد است.

انواع اجدادی و آلفا SARS-CoV-2 در طول دوره مطالعه شایع ترین بودند، بنابراین ممکن است نتایج به افراد دارای انواع دیگر گسترش نیابد. این مطالعه همچنین نشان نمی‌دهد که واکسن‌ها چه تأثیری بر COVID-19 می‌گذارند. تنها 10 درصد از شرکت‌کنندگان تا پایان مطالعه به طور کامل واکسینه شدند و بیشتر داده‌ها قبل از در دسترس بودن واکسن جمع‌آوری شده بودند.

حدود 98 درصد از افرادی که مورد مطالعه قرار گرفتند سفیدپوست بودند و همگی در هلند بودند، بنابراین این یافته‌ها ممکن است به سایر گروه‌های قومی و ملی گسترش نیابد. بالرینگ می‌گوید همچنین مشخص نیست که چه مدت زمانی که افراد چندین بار به ویروس مبتلا می‌شوند، خطر ابتلا به ویروس تغییر می‌کند.

دنی آلتمن از امپریال کالج لندن می‌گوید: «من فکر می‌کنم این اعداد دست‌کم‌گرفته هستند. چیزی که از تحقیقاتم می توانم بگویم این است که فکر می کنم ما تعداد افراد آلوده به ویروس را برای مدت طولانی دست کم گرفته ایم، نه اینکه زیاده روی کنیم.

او می‌گوید این مطالعه شکاف‌های دانش ما در مورد ویروس طولانی را برجسته می‌کند. چیزی که ما تاکنون در آن خوب نبوده‌ایم، بررسی تفاوت‌های ظریف ویروس COVID-19 پس از انواع مختلف، مانند دلتا است.

مرجع مجله: چاقوی کوچک جراحیDOI: 10.1016/S0140-6736 (22) 01214-4

مشترک خبرنامه سلامت رایگان ما شوید که هر شنبه اخبار مربوط به سلامتی، رژیم غذایی و تناسب اندام را به شما ارائه می دهد که می توانید به آنها اعتماد کنید