Ediacarans: آیا مسابقه اولین حیوانات مرموز زمین را کشت؟

انقراض اسرارآمیز احتمالاً حدود 540 میلیون سال پیش زمانی رخ داد که اولین حیوانات شروع به رقابت با یکدیگر کردند.

توسط مایکل مارشال

بسیاری از گونه های جانوری اولیه کمی بیش از 540 میلیون سال پیش از بین رفتند، اما نه به دلایل معمول. یک مطالعه جدید نشان می دهد که هیچ فاجعه خارجی وجود نداشته است: هیچ ابرآتشفشان یا تغییر آب و هوا. در عوض، مرگ در نتیجه افزایش رقابت بین حیوانات تازه تکامل یافته در طول تنوع آنها رخ داد.

امیلی میچل از دانشگاه کمبریج می‌گوید: «وقتی به انقراض‌های دسته جمعی فکر می‌کنیم، آن‌ها را به‌عنوان تولید بیرونی در نظر می‌گیریم. مشخص است که انقراض دایناسورها در 66 میلیون سال پیش به دلیل برخورد یک سیارک با زمین بوده است.

اما انقراض های قبلی متفاوت بود. میچل می گوید: «این نوعی رویداد انقراض داخلی و نیمه داخلی است. “چیزها منقرض می شوند، اما این به این دلیل است که تکامل می یابند و تغییر می کنند.”

انقراض در اواخر دوره Ediacaran رخ داد که از 635 تا 541 میلیون سال پیش به طول انجامید. قدیمی ترین حیوانات پیچیده شناخته شده در آن زمان زندگی می کردند، از جمله بسیاری از موجودات نرم زبان که در مقایسه با حیوانات امروزی عجیب به نظر می رسند. در اواخر دوره کامبرین، بر اساس آنچه در ادیاکاران اتفاق افتاد، انفجاری در تکامل حیوانات رخ داد.

میچل و همکارانش داده ها را از سه گروه از فسیل های ادیاکران جمع آوری کردند. قدمت گروه آوالون که از شبه جزیره آوالون در نیوفاندلند گرفته شده است بین 575 تا 565 میلیون سال پیش است. دومی بین 558 تا 550 میلیون سال قدمت دارد و نام آن از دریای سفید در سواحل شمالی روسیه گرفته شده است. سومین استخر نما است که به نام یکی از مکان‌هایی در نامیبیا، جوان‌ترین، نامگذاری شده است که سن آن از 549 تا 543 میلیون سال متغیر است.

مطالعات قبلی نشان داد که گروه ناما گونه‌های کمتری نسبت به دو گروه قبلی دارد، که نشان می‌دهد برخی بلایا به ادیاکران رخ داده است، اگرچه هیچ مدرکی برای چیزی مانند برخورد شهاب‌سنگ وجود ندارد. لیدیا تارهان از دانشگاه ییل می گوید کاهش تنوع “یکی از بزرگترین اسرار باستانی در پرونده فسیلی ادیاکران” است.

تیم میچل الگوهای گونه های موجود در این سه جمعیت را بررسی کردند. آن‌ها می‌خواستند ببینند که آیا گروه‌هایی از گونه‌ها با هم ظاهر می‌شوند، که نشان می‌دهد آنها به یکدیگر وابسته هستند یا اگر برخی از گونه‌ها با هم دیده نمی‌شوند، که نشان می‌دهد آنها در حال رقابت هستند.

این تیم دریافت که اولین جوامع ادیاکران – که توسط گروه آوالون نمایندگی می شود – بسیار ساده بودند و تعاملات کمی بین گونه ها وجود داشت. علاوه بر این، اگرچه گونه های زیادی وجود داشت، آنها اغلب به روش های مشابه زندگی می کردند، که نشان می دهد رقابت کمی وجود دارد.

با این حال، همه چیز در طول زمان تغییر کرده است. در مجموعه‌های دریای سفید و ناما، گونه‌ها شروع به تعامل بیشتر و رقابتی کردند. آنها همچنین به انواع خاصی از مواد غذایی یا محیط زیست تخصصی تر می شوند.

نتیجه این بود که زیستگاه هر موجود زنده شروع به بسیار گسترده کرد اما به تدریج با تشدید رقابت محدود شد. این رقابت منجر به انقراض بسیاری از گونه ها شد. اگر گونه ای منطقه ای را مستعمره کند که در آن [there’s] میچل می گوید که یک رقیب بهتر، نمی تواند زنده بماند.

طرهان می گوید: «این یک روش جدید و هیجان انگیز از تفکر است.

تاران می گوید انقراض ممکن است ناشی از فرآیندهای ذاتی در اکوسیستم باشد، اما این بدان معنا نیست که محیط زیست نقشی نداشته است. اولین ادیاکاران در بستر دریا در محیط های اعماق دریا زندگی می کردند، اما با گذشت زمان، برخی از آنها به مناطق کم عمقی که فرارتر و همچنین غنی از اکسیژن بودند نقل مکان کردند. حرکت به سمت آب‌های کم‌عمق‌تر ممکن است برخی از تنوع‌های تکاملی را که رخ داده است را امکان‌پذیر کرده باشد – که راه را برای مرگ بعدی هموار کرد.

مرجع مجله: به علاوه زیست شناسیDOI: 10.1371 / journal.pbio.3001289

اشتراک در Wild Wild Life، یک خبرنامه ماهانه رایگان که تنوع و علم حیوانات، گیاهان، و دیگر ساکنان عجیب و شگفت انگیز زمین را جشن می گیرد.