مذاکرات تنوع زیستی سازمان ملل متحد بر سر اهداف جدید حفاظت از حیات وحش به توافق نمی رسد

در مذاکرات ژنو با هدف تشویق کشورها به تعیین اهداف جدید برای حفاظت از حیات وحش، پیشرفت کمی حاصل شده است.

توسط آدام وان

مذاکرات دو هفته‌ای برای پیش‌نویس یک توافق‌نامه جهانی جدید برای بازتاب از دست دادن حیات وحش و زیستگاه پس از آن که کشورها نتوانستند در مورد اهداف جدید تنوع زیستی به توافق برسند، به «ناامیدی بزرگ» توصیف شد.

مقامات ۱۹۵ کشور در ژنو گرد هم آمدند تا درباره «چارچوب تنوع زیستی جهانی پس از ۲۰۲۰»، یک مأموریت جدید و مجموعه‌ای از ۲۱ هدف در همه چیز، از افزایش گستره مناطق حفاظت‌شده تا توقف انقراض گونه‌ها، بحث کنند. اما آنها نتوانستند در مورد هیچ یک از اهداف یا حتی مأموریت کلی به توافق کامل برسند.

این بدان معناست که اجلاس تنوع زیستی سازمان ملل برای توافق بر سر توافق نهایی، در کونمینگ چین، برای چهارمین بار رسما به تعویق خواهد افتاد. مانند دنیای جدید اخیرا گزارش شده است و اکنون در اواخر ماه اوت برگزار می شود. یک جلسه مذاکره اضافی در نایروبی، کنیا، از 21 ژوئن برگزار خواهد شد تا تلاش برای دستیابی به پیشرفت در این توافق شود. پیش نویس توافق نامه ای که در ژنو به توافق رسید پر از پرانتز است و این بدان معناست که کشورها هنوز به توافق نرسیده اند.

Guido Brueckhoven از WWF International گفت: «درست است که پیشرفت بسیار کند بوده است. او گفت که فقدان توافق بر سر عناصر کلیدی نگران‌کننده است، اما او می‌گوید پیشرفت‌هایی در مأموریت کلی نیو دیل با تعهد «طبیعت مثبت» برای توقف و معکوس کردن از دست دادن تنوع زیستی تا سال 2030 صورت گرفته است.

سو لیبرمن از انجمن حفاظت از حیات وحش می گوید، همچنین نشانه های امیدوارکننده ای وجود دارد مبنی بر اینکه کشورها به توافق بر سر هدف حفاظت از 30 درصد از اقیانوس ها و خشکی های جهان تا سال 2030 نزدیک شده اند. این رقم در حال حاضر 16.4 درصد از زمین و 7.74 درصد از اقیانوس ها بیشتر است. لیبرمن می‌افزاید: نکته مثبت دیگر این است که دولت‌ها اکنون متن پیش‌نویس را «مالک» می‌کنند، و ایده روشنی درباره اینکه توافق نهایی ممکن است چگونه باشد وجود دارد. او می گوید: «اگر کسی خیریه باشد، می توان گفت که در مسیر درستی حرکت می کند.

برایان اودانل در کمپین غیرانتفاعی برای طبیعت، ائتلافی متشکل از بیش از 100 سازمان حفاظت از محیط زیست، می‌گوید بسیاری از گفتگوها در ژنو به کشورهایی که مواضع خود را پخش می‌کنند، به جای تلاش برای گرد هم آوردن آنها دچار مشکل شده است. او می‌گوید: «این یک ناامیدی بزرگ است، زیرا در اینجا ما در این فرآیند دیر می‌شویم و هنوز احساس می‌کنیم که راه زیادی برای رسیدن به توافق وجود دارد.»

پول جدیدی که باید توسط کشورهای در حال توسعه برای پروژه‌های حفاظتی پرداخت می‌شد، نقطه گیر در مذاکرات بود. این پیش نویس از کشورهای ثروتمند می خواهد که سالانه 10 میلیارد دلار اضافی برای حمایت از طبیعت در کشورهای فقیر اختصاص دهند. اما تحقیقات گروه O’Donnell نشان می دهد که این رقم برای موثر بودن باید بیش از 60 میلیارد دلار در سال باشد، در حالی که گروهی از کشورها از جمله برزیل و هند خواستار افزایش بودجه در نهایت به 700 میلیارد دلار در سال شده اند.

در مجموع، بروخوون می گوید که “بسیار نگران نبود فوریت” در بحث است. اودانل می گوید که برای جلوگیری از تکرار “بریده شدن” دو هفته گذشته، به سطح بالاتری از تعامل سیاسی، از جمله از سوی سران کشورها، در نایروبی نیاز است.