TRAPPIST-1b: JWST تشخیص داده است که این سیاره ممکن است جو نداشته باشد

تلسکوپ جیمز وب (JWST) یکی از سیارات فراخورشیدی معروف TRAPPIST-1 را برای یافتن اتمسفر جستجو کرد و هیچ کدام را پیدا نکرد. برخی از مدل‌ها جو ضخیم را برای همه این جهان‌ها پیش‌بینی کرده‌اند، اما اگر اصلا جو نداشتند، ممکن است تعداد سیارات بالقوه قابل سکونت در کیهان را کاهش دهند.

منظومه TRAPPIST-1 از یک ستاره کوتوله قرمز تشکیل شده است که حداقل هفت سیاره به دور آن می چرخند، که چهار سیاره آن در منطقه قابل سکونت می چرخند – منطقه ای در اطراف ستاره که در آن دما اجازه می دهد آب مایع وجود داشته باشد. توماس گرین در مرکز تحقیقات ایمز ناسا در کالیفرنیا و همکارانش از فناوری JWST برای رصد TRAPPIST-1b، نزدیکترین سیاره به ستاره، استفاده کردند.

آنها به سیاره قبل و بعد از عبور مستقیم از پشت ستاره نگاه کردند، که بهترین زمان برای کشف چگونگی تأثیر گرمای تابش شده از ستاره بر سیاره است. گرین می‌گوید: «مردم پیش‌بینی می‌کردند که این سیارات دارای اتمسفر بسیار ضخیم هستند که گرما را در سراسر سیاره پخش می‌کند، بنابراین خیلی روشن نخواهد بود. “بنابراین ما پنج یادداشت برداشتیم زیرا فکر می‌کردیم برای دیدن هر چیزی باید آنها را روی هم بگذاریم، اما وقتی داده‌ها برگشتند، آنها درست به صورت ما خیره شده بودند.”

TRAPPIST-1b بسیار روشن‌تر از آنچه محققان انتظار داشتند، نشان می‌دهد که نور خورشید به یک طرف سیاره برخورد می‌کند و توسط جو متراکم جذب نمی‌شود. دمای آن سمت از سیاره که سمت روز نامیده می شود، حدود 230 درجه سانتیگراد (446 درجه فارنهایت) بود، حدود 100 درجه گرمتر از آنچه در صورت وجود جوی که گرما را در سراسر کره زمین پخش می کرد، انتظار می رفت.

محتمل ترین توضیح این است که جو سیاره اندکی پس از تشکیل آن، زمانی که ستاره درخشان می درخشید، از بین رفته است، یا اینکه یک شعله ستاره ای قوی آن را از بین برده است. گرین می گوید: «انرژی زیادی به سیارات پرتاب می شود و این می تواند باعث ایجاد اتفاقات بد در جو شود. “این امکان وجود دارد که تعاملات مهمی بین ستاره و سیارات وجود داشته باشد – وقتی به نتایج کل منظومه نگاه کنیم واقعا جالب خواهد بود.”

در طول سال آینده، گروه های مختلفی از محققان قصد دارند از JWST برای نظارت بر هر یک از جهان های TRAPPIST-1 استفاده کنند. با تعداد زیادی از آنها، این سیستم می تواند به عنوان آزمایشگاهی برای درک شرایط دقیق انواع سیارات فراخورشیدی در اطراف ستارگان کوتوله سرخ و قابل سکونت بودن آنها عمل کند، که این مهم است زیرا آنها فراوان ترین نوع ستاره در جهان هستند. انتظار می رود که کیهان میزبان اکثریت قریب به اتفاق سیارات فراخورشیدی باشد.